Zülfü Livaneli okuru kendisine bağlayacak, saatlerce başından kalkmanın mümkün olmayacağı bir roman yazmış, Maya'nın iç monologlarını dinlerken empati kurmamak mümkün değil. Gerek karakter gelişimleri gerek ise gerçekliği sorgulatan anlatım dili ile kült olmaya aday bir eser, roman'ın sonunda kafamda şu soru belirmeye başlamıştı ''Bu roman Maya Duran'ın hikayesini mi anlatıyor yoksa Maximilian Wagner'in hayat öyküsünü mü?'' Soru'nun cevabı o an bulunduğunuz sayfa numarasına göre değişecektir fikrimce...
Dipnot; Anlatım o kadar sarsıcı ki eser'in sonunda Mimesis'ten söz ediliyor, ben eserin gerçek çevirmenini biliyor olmama rağmen gidip kontrol etmek zorunda hissettim...