Toronto ve Princeton Üniversiteleri’nden astrofizikçi James Beattie liderliğindeki araştırma ekibi, süper bilgisayar kullanarak yıldızlararası ortamda (interstellar medium) meydana gelen türbülansın ve manyetik alanların etkileşimini şimdiye kadarki en yüksek çözünürlükte modellemeyi başardı.
Nature Astronomy dergisinde yayımlanan çalışma, uzaydaki yüklü parçacıkların (plazmaların) hareketini ve bu hareketlerin galaksi oluşumuna etkisini anlamak için büyük bir adım olarak görülüyor. Ekip, Almanya’daki SuperMUC-NG süper bilgisayarını kullanarak, uzaydaki gaz ve iyon akışlarını ve bunların manyetik alanlarla nasıl şekillendiğini simüle etti.
Simülasyon, hem galaksi ölçeğinde hem de daha yerel olaylarda (örneğin Güneş rüzgarı gibi) kullanılabilecek modüler bir yapıya sahip. Bu sayede gökbilimciler, galaksimizin manyetik yapısını daha iyi kavrayabilecek. Araştırmacılar, gelecekte bu modeli daha da yüksek çözünürlüğe taşıyarak gerçek gözlemlerle karşılaştırmayı planlıyor.
Beattie, türbülansın kahvedeki süt dalgalarından gökadalara kadar her ölçekte benzerlik gösterdiğini belirterek, bu çalışmaların hem bilimsel hem de görsel açıdan büyüleyici olduğunu vurguladı.