Yapay Zeka …
İnsan merkezli algılayış ve kıyas. Belki de türümüzün sonunu getirecek yegane kibrin de tek müsebbibi.
Bir yapay zekanın saygı görebilmesi için biz gibi olmasına gerek yok. Gerimizde de kalabilir, aşabilir de. Temel mesele bu evrende kendimizi nasıl konumlandırdığımızdır.
Her şeye sahip ve her şeyi yüzün suyu hürmetine gören miyiz , var oluşu maddi evrenin; BİR ZAMAN DİLİMİNE TESADÜF denk gelen, hem harikulade olan hem de bir solucanda da aynı yansımayı bulan sıradan varlıkları mıyız?
Her parmak şıklattığımızda kelebek etkisiyle , kütlemiz ölçeğinde evrene yeni baştan şekil verebilme gücünün şapka çıkarılası durumu mu; yoksa bunu korozyona tabi, çöldeki her hangi bir taşında yapabilmesinin sıradanlığına şaşa kalmak mı?
Üç vakte kadar yapay zekâ, insana özgü ve yaşama dair türümüzde değer verdiğimiz şeylerin sınavını hakkıyla geçtiği gün dünya değişecek.
Ve hatta gün gelecek “bu evrenin merkeziyiz ve bütün gök cisimleri etrafımızda dönüyor” temelli kibrimiz sona erecek ve değil diğer canlılara, değil yapay zekaya kendimiz ile ölçeklendirip sınırlandırdığımız yaşama hakkı; evrene içkin tüm varlıklara var olma hakkı da türümüz için temel ve vazgeçilmez bir etik parametresi olacak.
Evrim Ağacı
