"Ben her zaman yalan söylerim"
Eski bir paradoks, cümleyi dikkatli incelediğinizde çıkmaza giriyor; eğer her zaman yalan söylüyorsam, bu söylediğim de yalan olmalı ve böylece söylediğimle çelişirim, mutlaka en az bir defa doğru söylemek zorunda kalırım. Aslında tüm genellemelerde bu hataya düşüyoruz, işin sırrı cümle yapısının gerçeklerle örtüşmemesinden kaynaklanıyor. "Yalan söylerim" derken kullanılan 'geniş zaman' kipi, onu bundan önceki zamanlarda, şimdi ve bundan sonra (her zaman) yapabileceğimden bahseder.
Geçmiş, şimdi ve gelecek zamanı kapsar, oysa gerçekte gelecek bilinemeyeceğinden 'her zaman' diye bir genelleme yapılamaz, doğa çelişmez, dilbilgisi ise HER ZAMAN eksik kalmak zorundadır.