İnsan her gün yediyi on geçe otobüse binmeye alışıyor. Sonra cuma günü çekirdek çıtlatıp film izlemeye de. Sonra cumartesi günü spora gitmeye de... İş eğer düzenli ve fazla yorucu değilse, yani iş hayatın kendisi haline gelmiyorsa, yani memur tarzı bir çalışma hayatınız varsa, bunun birkaç sonucu oluyor. Birincisi, hayalleriniz çürüyor. İkincisi, korkak oluyorsunuz. Üçüncüsü, hedeflerinizi küçültüyorsunuz. Dördüncüsü, her şeyi basit yaşamaya başlıyorsunuz. Beşincisi, yaşlanmıyorsunuz. Tabii yorulmuyorsanız. Altıncısı, bu basit ve sıradan ama güvenli hayatı yaşarken neden mutsuz olduğunuzu anlıyor ama yine de bunu küstahlık olarak görüyorsunuz. Yedincisi, bulantılarınız bile ikiyüzlü oluyor. İşte benim işsizliğim, bu yedi maddenin anlamını kaybetmesi süreciyle ortak oldu.
Dostoyevski / Küçük Memur
Evrim Ağacı
