şair en iyi insanlar beklenmedik anlarda gelir dedi
ben seni yıllardır yakinen tanıyormuş gibiyim sevgili
gözlerinin içinin bana gülmesi cennettir dünyadaki
kalbime sarılır cümleleri ısıtır ruhumu yorgun gülüşleri
sevdama dahildir kendisinin bile bilmediği detayları
dikenle derdim olamaz ben ecele dek güle sevdalı
beraber büyüyoruz kaderin tüm prangalarına karşı
birbirimizi severken keşfediyoruz belki de dünyayı
dökemem satırlara kağıttan dahi kıskanırım seni
güzelliğin ve imkansızlığın zorlar akli dengemi
huzuru hisseder bu yürek içine sen girdin gireli
zaman akarken su gibi büyüye dalarım karşımdaki
seni yazarım gözlerim kalabalıkta seni arar sürekli