Nature Astronomy’de yayımlanan yeni bir çalışma, Güneş Sistemi’ndeki en küçük buzlu uyduların –örneğin Satürn’ün Mimas ve Enceladus’u ile Uranüs’ün Miranda’sı– yüzeylerinin altında kaynayan okyanuslar barındırabileceğini gösteriyor.
Bu uydular, gezegenlerinin uyguladığı gelgit kuvvetleriyle ısınarak zaman içinde buz kabuklarını inceltip kalınlaştırıyor. Araştırma ekibi, buz kabuğunun tabandan eridiği dönemlerde basıncın düşebileceğini, bunun da suyun üçlü noktaya ulaşarak “kaynama” koşullarını oluşturabileceğini hesapladı. Bu süreç, Miranda’daki coronae gibi karmaşık yüzey yapılarının nasıl ortaya çıktığını açıklayabilir.
Mimas gibi küçük uydularda basınç düşüşü kırık oluşturmadan kaynama eşiğine ulaşabilirken, Titania gibi daha büyük uydularda buz kabuğu kaynama eşiğinden önce çatlayacak kadar gerilim biriktiriyor. Çalışma, bu farklı mekanizmaların buzlu uyduların jeolojik çeşitliliğini şekillendirdiğini ve bazı uyduların görünüşte “ölü” olsa bile içlerinde okyanus barındırabileceğini gösteriyor.