bulup ben vermek isterdim hayalindeki çiçeği
olmak istedim onun dünü bugünü ve tek gerçeği
bakmadan anlayabileceğim hissedebileceğim kişi
şiirim ol istedim ezberlediğim tüm cümlelerini
unutamam sendeki beni, gizli kişiliklerimi
belki de unutmak istemem gülüştüğümüz sokakları
ellerimi tutup ruhuma fısıldadığın o köşeyi
biriktirdim bir kutuya seni sevdiğim günleri
bir kıvılcım gibi ilhamın sen aklıma düştükçe
bazen ormanlar yanıyor alamıyorum nefes bile
bazen hiçbir anlamı olmuyor sönüyor sessizce
yine de ben hayallerimize sarılıyorum her gece