Günahkâr Bir Âhîzâr
Âciz bir bendeyim ki firkatin zulmetinde yanarım,
Cehennem nârı mıh gibi takılmış kaderime, bakîdir.
Her bir günah defterimde mühürlenmiştir;
Lâkin ey cânân-ı hâyin, bilirim en şerîk suç ortağım sen idin!
Ne vakit hayr-u ihsan niyaz ettim,
Sen bana küp küp günah sundun,
Sonra da dumansız ateşten bir gömlek biçtin,
Giydirdin ki içimle dışım tutuştur!
N’ola ki ey felek, adl-i ilâhin şaştı mı cânibin?
Nicesi iyilikle şer arasında mahpus kalmış,
Ben de o mazlumlardan biriyim işte.
Terazin mi kaydı, ya sen mi perdeledin hakikatin rûşen çehresini?
Feryâdım semâya vâsıl olmaz,
Sükûtum arzı yarmaz.
Ey devr-i devrân, hakikatin tahtı nerede şimdi?