Bu filmi izledim, sonra öylece oturdum. Bir şey demedim.
Annem geldi “ne oldu?” dedi. “Biraz oyun oynadım” dedim. Ama oynayan ben değildim. Film beni oynadı.
“Oyun Alanı” dedikleri şey var ya…
Orası sadece neşeli çocuk çığlıklarının yankılandığı bir yer değil; içimizde unuttuğumuz versiyonlarımızın mezarlığı.
Film, bu eğlence arenasını renkli bir PTSD alanına çevirmiş.
Bir noktada karakter dönüp baktı.
O bakış... hani hayatında her şeyi pause'a aldığın anlar vardır ya, onun görsel karşılığıydı.
Sahneler geçerken kendi gençliğimi aradım.
Puanım : 10 /10
Annem geldi “ne oldu?” dedi. “Biraz oyun oynadım” dedim. Ama oynayan ben değildim. Film beni oynadı.
“Oyun Alanı” dedikleri şey var ya…
Orası sadece neşeli çocuk çığlıklarının yankılandığı bir yer değil; içimizde unuttuğumuz versiyonlarımızın mezarlığı.
Film, bu eğlence arenasını renkli bir PTSD alanına çevirmiş.
Bir noktada karakter dönüp baktı.
O bakış... hani hayatında her şeyi pause'a aldığın anlar vardır ya, onun görsel karşılığıydı.
Sahneler geçerken kendi gençliğimi aradım.
Puanım : 10 /10
