Dinozorlar, Yürüme Şekilleri Sayesinde Gezegenimize Hükmetmiş Olabilir!

Yeni bir araştırma, dinozorların yürüme şekilleri sayesinde 160 milyon yıldan fazla bir süre boyunca hüküm sürmüş olabileceğini öne sürüyor. Hem iki hem de dört ayak üzerinde yürümeye adapte olan dinozorlar, Triyas Dönemi'nin sonundan (251,9 milyon ila 201,3 milyon yıl önce) yaklaşık 66 milyon yıl önceki yok oluşlarına kadar oldukça baskın türlerdi.

Royal Society Open Science dergisinde yayınlanan yeni bir çalışmada araştırmacılar, dinozorların bir dizi ekolojik çöküşün ardından ortaya çıkan ekolojik nişleri doldurarak dünyayı nasıl ele geçirdiklerini inceledi.^[1] Dinozorlar önce arka ayakları üzerinde, daha sonra dört ayak üzerinde yürüdükleri için büyük çevresel değişikliklerin yaşandığı bir dönemde belirgin bir avantaja sahipti.

Dinozorlar, Avemetatarsalia olarak bilinen ve modern timsahların atalarını içeren Pseudosuchia adlı bir grup sürüngenle birlikte evrimleşen bir grubun parçasıydı. Bu iki grup 252 milyon yıl önce Permiyen kitlesel yok oluşunun ardından Triyas Dönemi'nde ortaya çıkmıştır. Araştırmacılar, türlerin zaman içindeki değişimini anlamak için 208 fosilleşmiş bacak kemiğini kullandı.

İlk ortaya çıktıklarında, psödosuchianlar daha çeşitli bir gruptu. Bazı psödosükiyenler arka ayakları üzerinde yürüyordu, ancak çoğunluk emekleme alışkanlığını sürdürdü. Dinozorlar başlangıçta iki ayaklıydı ve ataları gibi sadece hantal bir şekilde ilerlemek yerine koşabiliyorlardı. Hızlı hareket edebilmek, yırtıcılardan kaçma ve av yakalama açısından avantaj sağladı. Bristol Üniversitesi'nde paleobiyoloji yüksek lisans öğrencisi olan baş yazar Amy Shipley şöyle anlatıyor:

Yiyecek için ciddi bir baskı vardı. Her nasılsa, 20 milyon yıldır zaten düşük sayılarda bulunan dinozorlar yükselişe geçti ama psödosuchianlar yükselemedi. Muhtemelen ilk dinozorlar, bugün birçok modern sürüngen ve kuşta olduğu gibi su tasarrufu konusunda iyiydi. Ancak elimizdeki kanıtlar, yürüme ve koşma konusundaki daha yüksek uyum yeteneklerinin önemli bir rol oynadığını gösteriyor.

Triyas'ın sonundaki kitlesel yok oluş, dört ayak üzerinde kalan krokodilomorflar hariç, çoğu psödosuchian'ı yok etti. Bazı dinozorlar dik, iki ayaklı duruşlarını korurken, diğerleri yeniden dört ayak üzerine düştü. Bu da onların çeşitlenmesini ve çok çeşitli ekolojik nişleri doldurmalarını sağladı. Çalışmanın eş yazarı Suresh Singh şöyle anlatıyor:

Triyas'ın sonundaki kitlesel yok oluştan sonra on metreden uzun, bazıları zırhlı, çoğu dört ayaklı ancak çoğu ataları gibi iki ayaklı olan gerçekten devasa dinozorlar ile karşılaştık. Duruş ve yürüyüşlerindeki çeşitlilik, son derece uyumlu oldukları anlamına geliyordu ve bu da Dünya'da bu kadar uzun süre güçlü bir şekilde başarılı olmalarını sağladı.

Dinozorların evrimsel soy hattında, tüylerle sıcaklığı düzenleme yeteneği ve daha verimli solunum mekanizmaları da dahil olmak üzere birçok özellik evrimleşti. Araştırmacılar çok çeşitli hareket stratejilerinin onlara çok önemli bir avantaj sağladığı sonucuna vardılar.