Bir Bakterinin Kılının (Pilus Yapısının), Aslında Bakteriye Güç Sağlayan Bir Nanotel Olduğu Keşfedildi!
- Çeviri
- Mikrobiyoloji
- Bilim Haberciliği
Bu haber 10 yıl öncesine aittir. Haber güncelliğini yitirmiş olabilir; ancak arşivsel değeri ve bilimsel gelişme/ilerleme anlamındaki önemi dolayısıyla yayında tutulmaktadır. Ayrıca konuyla ilgili gelişmeler yaşandıkça bu içerik de güncellenebilir.
Başlangıçta, araştırmacılar ‘elektrikli bakteri’ denilen Shewanella’da büyüyen uzun tendrillere baktıklarında, bunun yalnızca yüzeyleri hissetmeye ve diğer bakterilerle bağlantı kurmaya yarayan ortak bakteriyel kıllar (tekil: pillus, çoğul: pili) olduğunu düşündüler. Şimdi, bu kılların yapısı hakkındaki bir araştırma, onların aslında elektriği iletebilen nanoteller olduğunu ortaya koyuyor. Çalışma Proceedings of the National Academy of Sciences’da yayınlandı.
Güney Kaliforniya Üniversitesinden Moh El-Naggar bir basın bülteninde şöyle diyor:
Pili düşüncesi en güçlü hipotezdi, ancak biz her zaman ihtiyatlıydık; çünkü oluşumun ve yapının tam olarak anlaşılması çok güçtü. Sonra deneysel zorlukları çözdük ve somut veriler bizi tamamen farklı bir yöne götürdü. Yanıldığım için hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Hatta, birçok yönden, bu bakterinin kendisine güç sağlaması için daha akıllıca bir yol olduğu ortaya çıktı.
Nanotellerin nelerden oluştuğunu görmek için, El-Naggar ve meslektaşları ilgili proteinleri sınırlandırmak için genetik ve moleküler biyolojiden teknikler kullandılar. Öncelikle nanotellerin oluşumu sırasında elektron taşınmasına yarayan genlerin ifadesinde bir artışın farkına vardılar ancak pili için olan genlerin ifadesinde böyle bir artış gözlenmedi.
Sonra ekip bakteriyi oksijenden yoksun bıraktı. Nanotellerini komutlara göre boylu boyunca uzatmaya zorladılar. Birçok hücre bölümünü ve belirli proteinleri renklendirdiler böylece bakteriler kamera için floresan ışığı yayacaklardı. Bizler gibi, bakteri de enerji için elektronları oksijene veriyor; oksijensiz ortamlarda, elektrikli bakteri elektronları kaya ve minerallere iterek hala enerji molekülü ATP üretebiliyor.
Ekip, nanotellerin bakterinin dış zarının uzantıları olduğunu keşfetti. Bakteriyel kıl proteinlerinden daha ziyade, bu uzantılar elektronları getirip götüren, cytochromes (sitokromlar) denilen özelleşmiş proteinlerden oluşmuştur. El-Naggar Popular Science’da şöyle diyor:
Hücrenin yaptığı şey, bir parça kesintisiz dönüşüm. Dış zarını uzun bir boru şeklinde uzatıyor.
Sitokromlar (Cytochromes) bakteriye çeşitli katı yüzeylere elektrik transfer etmeleri ve kendilerine güç sağlamaları için imkan veriyor. Mikropların mineralleri nasıl oluşturduğunu ve parçaladığını anlamak; araştırmacılara, yakıt hücreleri, bataryalar ve atığı elektriğe dönüştüren sistemler için, onlardan yararlanmalarında yardımcı olabilir.
Yukarıda, sözü edilen nanotellerin bir videosu var. Bu birkaç saniyelik görüntülemeler, perde arkasında birçok şeyi aynı anda yapmanın sonucuydu: Eş zamanlı olarak birden çok özelliği işaretlemek, kıpırdanan bakteriye odaklanmış bir kamerayı tutmak, yüksek çözünürlük için ışıksal tekniklerle atomik mikroskobu birleştirmek.
Teşekkür: Bu yazıyı çeviren Esra Alp'e teşekkür ederiz.
İçeriklerimizin bilimsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtması için en üst düzey çabayı gösteriyoruz. Gözünüze doğru gelmeyen bir şey varsa, mümkünse güvenilir kaynaklarınızla birlikte bize ulaşın!
Bu içeriğimizle ilgili bir sorunuz mu var? Buraya tıklayarak sorabilirsiniz.
Soru & Cevap Platformuna Git-
2
-
1
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
- Çeviri Kaynağı: IFLS | Arşiv Bağlantısı
- S. Pirbadian. (2014). Shewanella Oneidensis Mr-1 Nanowires Are Outer Membrane And Periplasmic Extensions Of The Extracellular Electron Transport Components. PNAS, sf: 12883-12888. | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 22/12/2024 04:12:07 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/2618
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.
This work is an exact translation of the article originally published in IFLS. Evrim Ağacı is a popular science organization which seeks to increase scientific awareness and knowledge in Turkey, and this translation is a part of those efforts. If you are the author/owner of this article and if you choose it to be taken down, please contact us and we will immediately remove your content. Thank you for your cooperation and understanding.
