Beynimiz, Gerçek Olan ile Olası Olanı Birbirinden Nasıl Ayırır?
Bu haber 3 yıl öncesine aittir. Haber güncelliğini yitirmiş olabilir; ancak arşivsel değeri ve bilimsel gelişme/ilerleme anlamındaki önemi dolayısıyla yayında tutulmaktadır. Ayrıca konuyla ilgili gelişmeler yaşandıkça bu içerik de güncellenebilir.
Sinirbilimcilerden oluşan bir ekip, beyinlerimizin gerçekleri ifade eden kelimelere, olasılıkları ifade eden kelimelerden farklı tepki verdiklerini buldu.[1] Çalışmaları, kelime seçiminin gerçek olanla sadece mümkün olan arasında nasıl ayrım yaptığımıza dair yeni bilgiler sunuyor. NYU Dilbilim Bölümü ve Psikoloji Bölümü'nde profesör olan aynı zamanda eNeuro dergisinde yer alan makalenin kıdemli yazarı Liina Pylkkanen şöyle açıklıyor:
Çok sayıda sahte haber ve dezenformasyonun olduğu bir dönemde, gerçek olanı olası veya sadece nasıl iletişim kurduğumuz konusunda spekülatif olandan ayırmak her zamankinden daha önemli.
NYU Abu Dabi Enstitüsü'nün bir parçası olan Pylkkanen ise şöyle söylüyor:
Çalışmamız, gerçek olarak sunulan bilgilerin beynimizde özel tepkiler uyandırdığını açıkça ortaya koyuyor. Aynı içeriği "olabilir" gibi açık belirsizlik belirteçleriyle işlediğimiz zaman, farkı tepki oluşuyor.
NYU Dilbilim Bölümü'nde doktora adayı ve makalenin baş yazarı Maxime Tulling ise şöyle anlatıyor:
Dil, bilgiyi etkili bir şekilde iletmek için güçlü bir araçtır ve bilginin sunulma şeklinin beynimizin onu nasıl işlediği üzerinde doğrudan ilişkili sonuçları vardır. Beyinlerimiz, gerçek olarak sunulan bilgilere karşı özellikle hassas görünüyor ve gerçek dilin gücünün altını çiziyor.
Araştırmacılar, beynin kelime seçimine çeşitli şekillerde tepki verdiğini uzun zamandır anlamışlardır. Bununla birlikte, gerçeği ifade eden dili işlemede yaptığı ayrımlar, olasılığı ifade etme ile karşılaştırıldığında daha az nettir. eNeuro çalışmasında, bilim insanlarının birincil hedefi, beynin "olabilir" gibi sözde "yardımcı fiiller" ile ifade edilen olasılıkları nasıl hesapladığını ortaya çıkarmaktı. Örnek olarak: "Yatağımın altında bir canavar var." ve "Yatağımın altında bir canavar olabilir."
Bunu keşfetmek için, araştırmacılar, deneklerin hem gerçek hem de olasılık olarak ifade edilen bir dizi cümle ve senaryo duyduğu çoklu deneyler tasarlamak için dilbilimdeki biçimsel, anlamsal kuramlar kullandılar. Örnek olarak: "Şövalyeler büyük kılıçlar taşır, yani kavalyeler de taşır." (gerçeğe dayalı) ve "Eğer şövalyeler büyük kılıçlar taşıyorsa, kavalyeler de taşır." (olasılık)
Araştırmacılar, bu deneyler sırasında deneklerin beyin aktivitesini ölçmek için, beynimiz tarafından oluşturulan elektrik akımların ürettiği manyetik alanları kaydederek nöral aktiviteyi haritalayan bir teknik olan manyetoensefalografiyi (MEG) kullandılar.
Sonuçlar, olgusal dilin sinirsel aktivitede hızlı bir artışa yol açtığını, beynin daha güçlü tepki verdiğini ve olasılıklı olanlara kıyasla gerçeklere dayalı ifadeler ve senaryolarla daha fazla etkileşim sergilediğini gösterdi. Pylkkanen, şöyle diyor:
İş beyne gelince, gerçekler hüküm sürer. Söylemi işleyen beyin bölgeleri, gerçekleri olasılıklardan hızla ayırdı ve olgusal ifadelere gerçek olmayanlara göre çok daha güçlü bir şekilde yanıt verdi. Bu bulgular, insan beyninin gerçek bilginin güçlü, perspektife göre ayarlanmış bir nöral temsiline ve ilginç bir şekilde, yalnızca olasılıkların hesaplanmasını yansıtan çok daha zayıf, daha zor kortikal sinyallere sahip olduğunu gösteriyor.
Tulling ise şöyle anlatıyor:
Olgusal ifadelere kıyasla olasılık belirteçleri içeren dili araştırarak, beynin hangi bölgelerinin gerçeğe dayalı olmayan dilden hızla ayırmaya yardımcı olduğunu bulabildik. Böylece çalışmamız, kelime seçimlerimizin bilinçaltı işleme üzerinde nasıl doğrudan bir etkisi olduğunu gösteriyor.
İçeriklerimizin bilimsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtması için en üst düzey çabayı gösteriyoruz. Gözünüze doğru gelmeyen bir şey varsa, mümkünse güvenilir kaynaklarınızla birlikte bize ulaşın!
Bu içeriğimizle ilgili bir sorunuz mu var? Buraya tıklayarak sorabilirsiniz.
Soru & Cevap Platformuna Git- 11
- 7
- 5
- 5
- 4
- 3
- 1
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- Çeviri Kaynağı: SciTechDaily | Arşiv Bağlantısı
- ^ M. Tulling, et al. (2021). Neural Correlates Of Modal Displacement And Discourse-Updating Under (Un)Certainty. eNeuro, sf: ENEURO.0290-20.2020. doi: 10.1523/ENEURO.0290-20.2020. | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 08/12/2024 19:09:13 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/9973
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.
This work is an exact translation of the article originally published in SciTechDaily. Evrim Ağacı is a popular science organization which seeks to increase scientific awareness and knowledge in Turkey, and this translation is a part of those efforts. If you are the author/owner of this article and if you choose it to be taken down, please contact us and we will immediately remove your content. Thank you for your cooperation and understanding.