Kozmik toz bulutları, Güneytacı olarak da bilinen Corona Australis'in kuzey sınırına yakın olan bu teleskopik manzarada yıldızlardan oluşan zengin bir alandan geçiyor. Genişleyen bir moleküler bulut kompleksinin bir parçası olan bu yıldız oluşum bölgesi yalnızca 500 ışık yılı uzaklıkta. Bu mesafe, Avcı Bulutsusu olarak bilinen daha ünlü bir yıldız doğumevinin mesafesinin yaklaşık üçte biri kadardır. 2 derece genişliğindeki çerçevede, bulutların tahmini mesafesine dayanarak 15 ışık yılını kapsadığı söylenebilir. Parlak bulutsuluklarla karışan toz bulutları, Samanyolu’ndaki daha uzak arka plan yıldızlardan gelen ışığı ciddi oranda engeller ve hala oluşum sürecinde olan gömülü yıldızları gözden uzak tutar. Büyük bir koyu bulutsu olan Bernes 157, sol tarafta. Sağında ise; NGC 6726, 6727, 6729 ve IC 4812 olarak kataloglanmış bir grup güzel yansıma bulutsuları bulunuyor. Karakteristik mavi renkleri, sıcak yıldızlardan gelen ışığın kozmik toz tarafından yansıtılması ile ortaya çıkar. Daha yoğun olan NGC 6729, genç değişen yıldız R Coronae Australis'i sarıyor. Hemen altında, ipliksi yaylar ve halkalar, enerjik yeni doğan yıldızlarla ilişkili Herbig Haro nesneleri olarak tanımlanır. Hatta bu bölgenin kalbinde, en yakın ve en aktif yıldız oluşum bölgelerinden biri olan Coronet Kümesi yatıyor.