İblisin biri bir gün ya da bir gece yalnızlıklarının en yalnızlığında usulca yanına sokulup, ‘Yaşadığın ve yaşamaya devam ettiğin bu hayat, senin tarafından yeniden ve daha birçok kez yeniden yaşanacak; onda yeni hiçbir şey bulunmayacak, fakat her acı, her sevinç, her düşünce ve her bir iç çekiş, hayatındaki sözü edilmeye değmez küçük ve büyük her şey senin başına, hepsi de aynı dizi ve ardışıklık içinde yeniden gelecek… Kum saati tekrar tekrar baştan dönecek ve onunla birlikte, zerrelerin zerresi olan sen de döneceksin’ dese, kendini yerden yere atıp, sana bunları söyleyen iblise dişlerini gıcırdatarak lanetler okumaz mısın? Yoksa birden ona ‘sen bir Tanrı’sın bundan daha ilahi bir şey hiç duymadım’ diyeceğin eşsiz ve harikulade güzel bir anın deneyimi içinde mi olursun?