RFID teknolojisini kullanarak bugün otobüslerde kullandığımız kartlar ile ödeme gerçekleştirebiliyoruz. Türkçe karşılığı "radyo frekansı tanımlama" olan bu teknoloji adından da anlaşılabileceği gibi radyo frekanslarını kullanır.
her kartta bir mikro çip ve buna bağlı bir anten bulunur, bu çipler radyo frekanslarını kullanarak bilgi depolayabilir veya mevcut bilgiyi değiştirebilir. bunu telefonların simkartlarına benzetebilirsin, tıpkı simkartlar (telefon numarası) gibi bu çiplerinde benzersiz kimlik değerleri olur.
bu sistemler okuyucularıyla birlikte 3'e ayrılırlar
pasif okuyucu ve aktif etiket: aktif etiketler (etiket burada kullandığın kart oluyor) bir güç kaynağına ihtiyaç duyar, pil gibi.
aktif okyucu ve pasif etiket: burada aktiflik, sorgulama sinyallerini talep olmadan iletmek anlamında kullanılır. pasifte kartı sen okutursun. burada bir kartı okutmasan da, o kartta depolanan bilgiyi sorgulamak için sinyal gönderebilirsin.
aktif okuyucu ve aktif etiket: burada ise pasif gibi davranan aktif etiketlerin kullanımı ile aktif okuyucuların kullanımı mevcuttur.
buradan sonrasını alıntılayarak devam etmek istiyorum;
Pasif RFID etiketler RFID çiplere sahip basit bir anten görevi görerek çalışırlar. Dahili güç kaynağı olmayan bu etiketler, radyo sinyali ileten bir RFID alıcının kapsama alanına girdiklerinde, alıcı antenin ilettiği sinyallerdeki enerji ile beslenir ve çipte bulunan bilgileri antene geri ileterek veri paylaşımında bulunurlar. El terminallerinin kullanıldığı alanlar, envanter takibinin yapılması gereken yerler, depo ve lojistik alanında kullanılan paletler ve raflar, personel ve ziyaretçi takip sistemi kartları gibi çoğaltılabilecek birçok alanda kullanılarak hayatımızı kolaylaştırmaktadır.[1]
Kaynaklar
- K. Bonsor, et al. How Rfid Works. (5 Kasım 2007). Alındığı Tarih: 25 Ekim 2024. Alındığı Yer: HowStuffWorks | Arşiv Bağlantısı
