Bukowski- Blue Bird
bir mavi kuş var kalbimde
çıkmak isteyen
fakat ben çok çetinim onun için,
kal, diyorum, orada, ben,
seni görmesine izin vermeyeceğim kimsenin
bir mavi kuş var kalbimde
çıkmak isteyen
fakat ben viski döküyorum üstüne
ve çekiyorum içime
sigara dumanını
ve fahişeler ve barmenler
ve bakkal çırakları
hiç bilmediler
o içeride.
bir mavi kuş var kalbimde
çıkmak isteyen
fakat ben çok çetinim onun için,
diyorum ki,
otur oturduğun yerde, beni
berbat etmek mi derdin?
içine etmek mi istiyorsun işlerin?
Avrupa’daki kitap satışlarımı
baltalamak mı niyetin?
bir mavi kuş var kalbimde
çıkmak isteyen
fakat ben çok akıllıyım, onu sadece
geceleri salıyorum bazen
herkes uykudayken.
orada olduğunu biliyorum,
diyorum,
üzülme o hâlde.
sonra onu geri koyuyorum
fakat ufak ufak mırıldanıyor içeride,
izin vermedim tamamen ölmesine
ve birlikte uyuyoruz bu hâlde
gizli antlaşmamızla
ve bu hoştur yeterince
bir adamı ağlatmak için, ama ben
ağlamam, peki ya sen?