Tarihteki en eski orman yangınlarının fosil kayıtlarına günümüzden 420 milyon yıl öncesinde rastlamaktayız. Bu, bitkilerin karalara çıktığı ilk tarihten 20 milyon yıl kadar sonrasına, damarlı bitkilerin evrimindense sadece birkaç milyon yıl sonrasına denk gelmektedir. Bu yangınlara yönelik bulgular, fosilleşmiş kömür izlerine dayanmaktadır.[1]
Dolayısıyla kara bitkilerinin evrimiyle orman yangınları bir arada değerlendirilmelidir. Çünkü karasal bitki tarihi boyunca yangınlar, bitkilerin evrimi için sıradan bir gerçek olarak süregelmiştir. Birçok bitki, yangın gerçeği ışığında evrimleşmiş ve buna bağlı olarak adaptif özellikler kazanmıştır.
Bunun önemli bir nedeni, Dünya gezegeninin yangınlara özellikle açık bir gezegen olmasıdır: Karbon elementince zengin maddelerden oluşan bitkilerle kaplı bir yüzeye sahip olması, yüzeyinde oldukça kuru iklimlerin bulunabiliyor olması, atmosferde yakıcı bir gaz olan oksijenin bulunması, atmosferik yıldırımca zengin iklimlere ve volkanik faaliyetçe zengin bir jeolojiye sahip olması, Dünya üzerindeki orman yangınlarını pekiştirici bir rol oynamaktadır.[2]
Kaynaklar
- A. C. Scott, et al. (2006). The Diversification Of Paleozoic Fire Systems And Fluctuations In Atmospheric Oxygen Concentration. Proceedings of the National Academy of Sciences, sf: 10861-10865. doi: 10.1073/pnas.0604090103. | Arşiv Bağlantısı
- D. M. J. S. Bowman, et al. (2009). Fire In The Earth System. Science, sf: 481-484. doi: 10.1126/science.1163886. | Arşiv Bağlantısı
