Kısa Burunlu Dikenli Karınca Yiyen (Tachyglossus Aculeatus)

Genel Özellikler
Kısa burunlu dikenli karınca yiyen, dikenli karınca yiyenlerin yaşayan dört üyesinden biridir. Kısa Burunlu dikenli karınca yiyenler, 35 ila 45 cm uzunluğunda ve 2 – 7 kilogram arasında ağırlığa ulaşabilirler. 75 mm uzunluğunda burunlara sahiptirler; kirpiler ile akraba olmamalarına rağmen kirpiler gibi dikenlere ek olarak, kıllarla kaplı bir kürkleri bulunmaktadır. Ağız yapıları gagayı andırır; böcekleri büyük bir hızla yakalamak için evrimleşmiş dilleri vardır. Dişleri yoktur; termit ve karıncaları dilleri ile yakalar, ezerek öldürür ve yutarlar. Son derece güçlü ön uzuvlara sahiptirler; bu da büyük bir güçle hızlı bir şekilde yer altında yuva açmalarına olanak tanır. Dönem dönem yer altında yaşadıkları için yüksek karbon dioksit ve düşük oksijen seviyelerine karşı önemli toleranslara sahiptirler. Silahları veya dövüş yetenekleri olmasa da, top şeklinde kıvrılarak yırtıcılara karşı caydırıcılık kazanabilirler. Vücut sıcaklığı genel olarak memelilerde alışılagelenin altında, 30-32 derece aralığında gözlenir. Terleyemezler ve ısıya karşı dirençli değillerdir; bu nedenle sıcak havalarda gündüz aktivitelerinden kaçınma eğilimindedirler. Gerektiğinde yüzebilirler. Burnunda bulunan mekanoreseptörler ve elektroreseptörler, etrafını algılamasına ve termit ve karınca yuvalarını keşfetmesine yardımcı olur. Avustralya kışı boyunca deri bir uyuşukluğa sahiptir ve kış uykusuna yatar, enerji tasarrufu sağlayabilmek için metabolizmasını yavaşlatabilir.
Çiftleşme
Haziran – Ağustos ayları arasında sıcaklık arttıkça çiftleşme davranışları gözlemlenir. Çiftleşmeden 3-4 hafta sonra genellikle tek yumurta gözlemlenir. Yumurta, dişinin karın kısmında bulunan bir kuluçka kesesinde muhafaza edilir. Yavru, 10 gün sonra yumurtadan çıkar. 15 milimetre uzunluğundaki yavru, 8 hafta kadar kuluçka kesesinde muhafaza edilir ve buradan emzirilir. Dikenleri büyümeye başladığında keseyi terk eder, ancak annesini 7 ay daha emmeye devam eder. Bir yaşına ulaştığında annesini terk eder.
Yaşam Alanı
Tür, Avustralya'nın en yaygın yerli memelisidir. Bu nedenle Avustralya'nın her yerinde, daribi ve chimbu dillerinde "mungwe" olarak bilinen doğu Yeni Gine'nin kıyı ve dağlık bölgelerinde bulunur. Nesli tükenme tehlikesi altında değildir, ancak avcılık, habitat tahribatı ve yabancı yırtıcı türlerin ve parazitlerin girişi gibi insan faaliyetlerinin Avustralya'daki bolluğunu azalttığını göz önünde bulundurmak gerekir.
Taksonomi
Kısa gagalı ekidna, ilk kez 1792 yılında George Shaw tarafından tanımlandı. Dev karınca yiyenle akraba olabileceğini düşünerek türe Myrmecophaga aculeata adını verdi. Shaw'un türü ilk kez tanımladığından bu yana adı dört revizyondan geçti: M. aculeata'dan Ornithorhynchus hystrix'e, Echidna hystrix'e, Echidna aculeata'ya ve son olarak Tachyglossus aculeatus'a. Tachyglossus adı, ekidnanın karıncaları ve termitleri yakalamak için dilini kullanma hızına atfen 'hızlı dil' anlamına gelir; aculeatus ise 'dikenli' veya 'dikenlerle donatılmış' anlamına gelir. Kısa gagalı ekidna, kendi cinsinin tek üyesidir ve Tachyglossidae familyasını, Yeni Gine'de bulunan Zaglossus cinsinin mevcut türleriyle paylaşmaktadır. Batıdaki uzun gagalı, Sir David'in uzun gagalı ve doğudaki uzun gagalı dikenli karıncayiyenleri de içeren Zaglossus türleri, T. aculeatus'tan önemli ölçüde daha büyüktür ve beslenmeleri çoğunlukla solucanlar ve kurtçuklardan oluşur, termitler yerine. Tachyglossidae türleri yumurtlayan memelilerdir ve bu aile, Ornithorhynchidae ile birlikte dünyada mevcut olan tek monotremlerdir. Kısa gagalı ekidnanın beş alt türü farklı coğrafi bölgelerde bulunur ve alt türler arasında tüylülük, omurga uzunluğu, genişlik ve arka ayaklarındaki tımar pençelerinin boyutları bakımından farklılıklar bulunur: