Bitki, eski Anadolu ve Antik Roma toplumlarında kutsal olarak anılmıştır. Türk hekim Tabîb ibn-i Şerîf, At eti ile birlikte tüketilmesi halinde diş ağrısını giderdiğini belirtmiş, dövülüp bir yere konulduğunda o yerden akrep çıkacağını iddia etmiştir. Kitâb-ı Tıbb-ı Latîf’te, bitkinin adı ''keven çiçeği'' olarak verilmiş, güneşin hareketlerini takip ettiğini, güneş doğarken hastanın adı söylenerek bitkinin söküldüğünü, ''bu kök kuruyunca hastanın da sıracası kurusun!'' denildiği aktarılmıştır (Sıraca/Ruam hastalığı: at, eşek gibi tek tırnaklı hayvanlardan bulaşan, burkholderia mallei adı verilen bakterinin etken olduğu bir enfeksiyon).Elbette bu batıl bir inançtır.
Doğan, Hüseyin - Anadolu Türk Uygarlığında Bitkiler (XIII-XV. yy.) Yayımlanmamış Doktora tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.394-395.