Bilincimiz yok olmayı kabullenmekte zorlanabilir, bu gayet normal. Bu durumu kabullenmek için, olayı bir de şöyle değerlendirin. Evren 13,8 milyar, Dünya 4,5 milyar yıl yaşında ve siz bu sürenin hiç bir noktasında zaten yoktunuz. Ortalama insan ömrü 70 yıl diyelim. Fark ettiyseniz bu devasa sürelerin, %0,00000005 süresince zaten hiç olmadınız. Ölümden sonra da olmamaya devam edeceksiniz.
"Yok olup gitmeyi" vahşet olarak değerlendirmişsiniz. Bence tam tersi çok vahşice ve bencilce olurdu. Şöyle düşünelim; insanların hiç birisi ölmesin, sonuçta kaynaklar kıt, kimse ölmez ise nüfus sadece bir kaç on yılda kendi kendine yetemeyecek hale gelecektir. Biz de (çözüm olarak) "üremeyiz" diyebilirsiniz. Düşünsenize, Dünya; yaşlı, tonton nine ve dedelerden oluşan bir yer.
Bırakalım da yeni nesiller bir hayat yaşasın ve türümüzü daha güzel bir geleceğe taşısın, aksi durum aşırı bencillik olur.
