Bu evrimsel süreçle ilişkili olan yaşama iç güdüsü ile alakalıdır. Mesela ben yaşamın bir anlamı olmadığını düşünüyorum. Çünkü bir yaratıcının olmama ihtimalinde: bir nokta kadar dahi olmadığımız evrende tek mantıklı ama saçma açıklama olan "tanrının rızasını kazanma" amacı artık olmayacaktır. Ayrıca tanrı gibi en üst konumda bulunan bir varlığın insana verdiği amaç olmadıktan sonra başka ne bu amacı verir bilmiyorum. Ek olarak tanrının olma ihtimalinde: tanrının insana bir amac vermesinin, ona kitaplar, dinler ve hatta melekler yollamasının ona aykırı düşeceğinden hayatın gene de bir anlamı olmaz. Size tavsiyem bu bilinmezlikler silsilesinin içinde kendinizi, merak duygunuzu ve güzelliklere karşı olan isteklerinizi; tatmin etmeniz, mutlu olmanız vs. vs. daha sonra da yok olup gitmeniz. Fazla sorgulamaktan kaçının :)[1]
Kaynaklar
- F. Nietzsche. (2018). Böyle Buyurdu Zerdüşt. ISBN: 978-6052952060. Yayınevi: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. sf: 205 - 230.
