Oksijenin elektron çekme isteği daha fazladır.[1][1]
Enerji verici organik moleküllerdeki hidrojenlerin proton (H+) ve elektronlarına (e-) ayrıldıktan sonra ETS elemanlarınca oksijene kadar taşınarak ATP sentezlediği evredir.
» Mitokondrinin iç zarında yer alan protein ve proteine bağlı protein olmayan moleküllerden oluşur.
» ETS ’nin bu elektron tutucu elemanları elektron çekme gücüne göre en zayıf olandan kuvvetli olana göre I ve IV arası numaralarla sıralanır.
1- ETS elemanları, bu aşamaya kadar oluşturulan NADH2 ve FADH2 moleküllerinin getirdiği elektronları alır.
2- ETS ’de taşınan elektronların enerjisi kademe kademe sisteme aktığı için elektronları enerji düzeyi azalır.
3- Enerjisi en yüksek olan elektron ETS ’nin I. elemanı tarafından tutulur. Daha sonra indirgenme yükseltgenme tepkimeleri ile III. ve IV. elemanlara doğru akar. Bu sırada enerjilerini sisteme bırakır. Bir kısım enerji de ısı olarak ortama verilir.
4- Bu enerji ile matriksteki hidrojen iyonları (proton veya H+) ETS ’nin I-III ve IV. elemanları üzerinden zarlar arası boşluğa pompalanır. Hidrojen iyonlarının geçişiyle de matriks ile zarlar arası boşluk arasında proton derişimi farklılığı oluşturulur.
5- Enerjisi en az olan en zayıf elektronu ETS ’nin IV. elemanından elektron ilgisi en yüksek olan (bir başka ifade ile elektronegatifliği en yüksek olan) son elektron tutucu oksijen alır, ATP sentaz enziminin oluşturduğu kanaldan matrikse pompalanan H+ ’ları ile birleşerek su oluşur.
Kaynaklar
- biyoloji evreni. Oksijenli Solunum. Alındığı Tarih: 21 Aralık 2023. Alındığı Yer: biyolojievreni | Arşiv Bağlantısı
