“Kitap okumak geçmiş yüzyıllardaki insanlarla sohbet etmek gibidir” diye bir söz görmüştüm peki sizce Kitaplar insanları yalnızlığa mı yoksa kalabalıklara mı götürür?

Bu sorunun cevabı bence kişiden kişiye değişebilir. Cevabı hem evet hem hayır olabilir. Kitaplar başka bir evrene açılan bir kapı gibidir. Farklı atmosferler görüyor farklı karakterlerle tanışıyoruz. Oturduğumuz yerden bambaşka bir odaya gidebilir farklı insanlarla oturup onların sohbetine dahil olabiliriz bu da bizi ruhsal olarak kalabalık bir ortama dahil eder. Yani kendi hayal gücümüz ve kitaplar sayesinde kendimizi birden yüzlerce insan arasında bile bulabiliriz. Ya da sizin de yazmış olduğunuz söz gibi kitaplar sayesinde geçmiş yüzyıllara gidebilir hatta gelecek yüzyıllara bile gidebiliriz. Bir zaman makinesi gibi bir şey aslında kitaplar.

Yalnızlık kısmı ise bir tercih meselesi bence kitaplar insansanları bedensel olarak belki yalnızlığa sürülüklüyebilir ama bu da kişiye bağlı bir şey aslında mesela bazı insanlar okumayı diğer insanlarla etkileşime girmekten kaçınmak için bir bahane olarak veya çok fazla sosyal etkileşimden kaçmak için kullanabilir. Bunu aşırı yaparlarsa sağlıklı ilişkiler geliştirmelerini engelleyebilir. Ancak bu tamamen kişisel bir şeydir ve okumayla hiçbir ilgisi yoktur. Herhangi bir aktivite sizi sizin özel coşkunuzu paylaşan insanlara yakınlaştırabilir hatta bu aktivite ortak bir şekilde okunulan bir kitabı tartışmak olabilir. Yalnızlığın okumakla hiçbir ilgisi yoktur ve tamamen bireyin kişiliğiyle ilgilidir.Yani aslında benim şahsi düşünceme göre kitaplar bizi yalnızlaştırmaz tam tersi bazen bulunduğumuz yerden uzaklaşıp yeni keşifler için bir seyehat aracı olabilir.^[1]