Evrime yön verme gibi bir etki, hiçbir tür için mümkün değildir. Evrimsel mekanizmalar türleri etkiler sonu olmayan bir süreç ile. İnsan da evrimsel olarak nihai bir tür, evrimsel bir hedef tür değildir, değişimi evrimsel süreci devam etmektedir.
Türler arasında biyolojik olarak üst ast hiyerarşisi kurmak biraz zor. Her tür kendi koşullarına göre en gelişmiş tür olur hiyerarsik bakarsak. Ozellikle bedensel özellikler olarak doğada bedeniyle yaşamda kalmada en zorlanacak tür insan. 5 duyu açısından bir çok hayvan bizden üstün.
Türlere ait özellikler, türün yaşamı için gereklilikleri, koşullara uyumu üzerinden geliştiği için farklı şartlara uyumlanmis türleri üstünlük yarışına sokmak, nitelik açısından hata olacaktır.
Gelişmişlik açısından bakarsak, içinde bulunduğu ekosistemi ve diğer türleri yok eden bir gelişmişlik ne kadar gelişmiş olabilir sormak gerekir. Sosyal düzen, problem çözme, kognitif fonksiyonlar açısından gelişmiş olabiliriz ancak biz de gelişimimizin dip noktasindayiz henüz. Acemi, dünya üzerinde az kalmis gelişmesi gereken bir türüz.
Gerçekten gelişmiş bir tür olabilseydik hem dünya gezegenine faydamız olurdu, hem de diğer türleri KORUYAN bir bilinç düzeyinde olurduk. İhtiyacımız olan enerjiyi bu bilinç düzeyine uygun yöntemlerle üretirdik. Fabrika ayarlarımıza göre bir yaşam biçimi dizayn ederek GELISIMI merkeze koyardık. Menfaat kapitali değil.
Kaynaklar
- Yazar Yok. Kaynak. (16 Temmuz 2020). Alındığı Tarih: 16 Temmuz 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
