Aslında cevap açık ve net: Orkideler (Orchidaceae ailesi), bilim insanlarının çoğuna göre en gelişmiş çiçekli bitkilerden biridir.
Neden mi? Çünkü orkideler sadece güzel değildir. Onlar, doğadaki en karmaşık çiçek yapısına sahiptir. Bazı türleri öyle ileri düzeyde evrimleşmiştir ki, tozlayıcı böceği kandırmak için dişi böcek gibi kokar, görünür ve hatta davranır. Yani sadece hayatta kalmakla kalmaz, başkalarının hayatta kalma güdüsünü kendi lehine çevirir. Bu, zekânın botanik karşılığıdır. Ayrıca orkide tohumu o kadar küçüktür ki, toprakta değil havada büyümek üzere tasarlanmıştır. Yani rüzgârı kullanır, bir ağaç kovuğunda filizlenir ve yaşamını orada sürdürür. Hiç toprağa değmeden yaşayan türleri bile vardır. Ve bu yetmezmiş gibi, orkide türlerinin çoğu simbiyotik yaşam kurar: mantarlarla ortaklık yapar, besin paylaşır. Yani sadece kendiyle değil, başkalarıyla da ilişki kurmayı bilir. Gelişmişlik bazen bir ağacın boyunda değil, bir çiçeğin niyetinde saklıdır. Orkide, “güzellik” ile “zeka”nın doğadaki en şiirsel birleşimidir. Görünüşte narin, ama yaşam savaşında ustadır. Yani tıpkı bir insanın zarif görünürken içinde dağlar koparması gibi.
