En bilgili olan insanlar neden en mutsuz insanlar olur?

Mutluluk çok karıştırılan bir kavram. Bir duygu durumu olması nedeniyle kalıcı değildir. Bir ay boyunca süreğen bir ağlama krizine nasıl girmiyorsanız süreğen anlamda mutlu da olamazsınız. Bilgili insanlar çok daha mutlu/mutsuz olmuyor.

Ancak bilgi arttıkça bilinç de artar ve dünyaya ne kadar bilinçli bakarsanız ondaki can sıkıcı detaylar o kadar belirgin olur. Çocuğun rızık ile geldiğine inanıp çocuk yapan fakir bir aile mutlu olabilir. Ancak o çocuğun rızık ile gelmeyeceğini, kötü şartlarda yaşayıp kötü eğitim alacağını bilirseniz üzülürsünüz. Entelektüel derinliği olan insanlar can sıkıcı detaylara daha fazla maruz kalıyorlar bu nedenle. Mutsuzluktan ziyade kötünün daha belirgin olması diyelim.

Buna bir çok şey sebep oluyor,soru felsefe kategorisinde ama ben psikoloji tarafından cevap vermeye çalışayım:

1. Yüksek zekalı bireyler kaygı sorunları yaşamaya daha yatkındır. Başlarına gelen olumsuz şeyler hakkında daha fazla düşünmeye, neyin ters gittiğini öğrenmek için uzun uzun düşünmeye ve senaryoları tekrar etmeye eğilimlidirler. Başkalarının önemsiz olarak göreceği konularla ilgilenebilir veya takıntılı hale gelebilirler.
2. Kafalarının içinde yaşamaya eğilimli oldukları için duygularından büyük ölçüde kopmuş olabilirler. Ve sürekli olarak etkinleşen akılları nedeniyle, etkili bir şekilde ifade edebildikleri duygulardan vazgeçmeleri son derece zor olabilir.
3. Yüksek zekalı insanlar, olayları aşırı düşünme veya aşırı analiz etme eğilimindedir. Çok geç olana kadar harekete geçmekten kaçınabilirler ve bu nedenle sınırlı süreli fırsatları kaçırabilirler. Pek çok yazar, bu kişilerin geceleri uykuya dalmasının zor olabileceğini, çünkü aşırı meşgul bir zihinle olayları tekrar tekrar çevirebileceklerini ve böylece kendilerini uykuyla bağdaşmayan uyanık bir durumda tutabileceklerini yorumlamıştır.
4. Çok zeki insanlar, işleri doğru yapmak konusunda titiz olabildikleri için, başkalarının hatalarını düzeltme dürtüsünden kaçınmakta güçlük çekerler. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, bu alışkanlık, sinirlenebilecek veya gücenebilecek insanlar tarafından pek beğenilmiyor.
5. Arkadaş edinmek ve arkadaş tutmak genellikle problemlidir. Entelektüel hünerleri kendilerininkinden çok daha fazla olan birine yakınlaşma konusunda çok başarılı değiller. Ve bu, özellikle kişinin üstün bilgisini veya zekasını göstermekten kendini alamazsa doğrudur. Entelektüel alçakgönüllülüğün çok önemli olduğu yer burasıdır. Ancak zihinsel olarak yetenekli olanların çoğu bu özelliği geliştirmede başarısız olur ve ilişkileri buna göre zarar görür.
6. Entelektüel seçkinler daha yaygın olarak sosyal izolasyon yaşarlar. Ve bu, depresyona neden olabilir veya onları doğuştan gelen tercihlerini yansıtmayan içe kapanmaya zorlayabilir. Kendilerine benzer zihniyetlere sahip başkalarını bulamadıklarında, kendilerini kendi başlarına olduklarından daha yalnız hissettiren başkalarıyla birlikte olmaktansa muhtemelen yalnızlığı seçerler.
7. Entelektüel olarak yetenekli olanlar, diğerlerinden daha fazlasını bilmekle kalmaz, bilmedikleri her şeyin de son derece farkındadır. Zekalarının kaçınılmaz sınırlarını fark etmeleri onları sıkıntılı, cesaretsiz ve hayal kırıklığına uğratabilir.

Tabii ki bu yüksek zekalı insanların mutlaka mutlu olamayacağını demiyor.

Son olarak Thomas Gray'in bu ilginç sözü ile bitirelim: "Cehaletin mutluluk olduğu yerde, bilge olmak aptallıktır"

("13 Reasons Why a High IQ Can Make You Less Happy" makalesinden bazılarını seçip çevirerek düzenledim)^[1]