Yolculuğumuz ilk başta sorunsuz başlardı,dünyayı bir uçtan bir uca bağlayan bir delik açtık ve bu deliğe atladık ne olurdu?
Çekirdeğin en merkezine gelene kadar aşağıya düşme duygusunu tadardık çekirdekte ise boşlukta süzülmek ile aynı şeyi yaşardık çünkü artık her tarafa eşit çekiliyoruz yani hiç çekilmiyoruz bir başka deyişle üzerimize etkiyen kütle çekim kuvveti 0.
Çekirdekten uzaklaşırken asıl sorunlar başlardı yer ve yön algımız yerle bir olurdu yani başladığımız yerden aşağıya indiğimiz için düşüyor gibi hissetmemiz gerektiği halde çekirdekteki aşırı yoğun kütleden uzaklaştığımız için çekirdek bizi daha güçlü çekiyor.Yani yukarı yönde düşmek gibi bir ruh hali hissedeceğiz.
Eğerki hava sürtünmesini ve diğer enerji yiyen sürtünme tarzlarını hesaba katarsak her salınımda çekirdeğe biraz daha yaklaşacağız en sonunda çekirdeğin en merkezinde hiçbir kütle çekim kuvvetine maruz kalmadan kalacağız.Fakat sürtünmeler görmezden geliniyor ise sonsuza kadar yukarıdan aşağı ya da aşağıdan yukarı (?) düşeriz.
