Büyüdüğümüzde çocukluğumuza dair hatırladığımız anıların ne kadarı kendi anılarımıza aittir?

Çocukların nee kadar geçmişe gidebildikleri ve ne kadar net hatırlayabildikleri kendi hayatımızdan da tecrübe ettiğimiz üzere gerçekten karmaşık bir sorudur. Buna kesin bir cevap bulmak zor olsa da, mevcut araştırmalar kafamızda fikirler oluşturabilir.

Öncelikle Çocukluk Amnezisi çoğu insan, 3-4 yaşından önceki anıları net bir şekilde hatırlayamaz. Bu durum çocukluk amnezisi olarak bilinir ve beynin bu dönemde hala gelişmekte olması ve anıları depolamak için gerekli bağlantılar kurmamasıyla açıklanır.

İlk Anılar bazı insanlar 2 yaşına kadar uzanan anılar hatırlayabilirken, ortalama ilk net anı 3,5 yaş civarındadır. Bu anılar genellikle duygusal açıdan yoğun olaylarla veya belirli yerler ve nesnelerle ilişkilidir.

Anıların Güvenilirliği'nden söz edecek olursakta küçük yaştaki anıların ne kadar güvenilir olduğu tartışmalıdır. Bazı anılar gerçek olabilirken, bazıları zamanla değişmiş veya hatta tamamen uydurulmuş olabilir. Özellikle 3 yaşından önceki anılar, yetişkinlerin hikayeleri ve telkinleri gibi dış etkenlerden etkilenmeye daha yatkındır.

Yani bir çocuğun hatırladığı şeylerin ne kadarı kendi deneyimleri ne kadarı da anlatılanlardan oluştuğunu kesin olarak söylemek zordur. Araştırmalar, çocukların yetişkinlerin anlattıklarını şaşırtıcı bir şekilde hatırlayabildiklerini gösteriyor. Bu durum, anıların zamanla değişmesine ve gerçekle kurgu arasında bulanık çizgiler oluşmasına neden olabilir.