Eski yaklaşımlara göre, genellikle atmosfer yedi katmana ayrılır. Ancak, bu katmanlar aslında daha karmaşık bir yapıya sahiptir ve belirli bir sınırlama olmadan birbirine geçiş gösterir. Temel olarak, atmosferin beş ana katmanı vardır: troposfer, stratosfer, mezosfer, termosfer ve ekzosfer. Ancak, bazı kaynaklar alttaki katmanları alt katmanlar olarak ayırmaktadır. Örneğin, stratosfer altında troposferin alt katmanı olabilir. Bu nedenle, sayısal bir sınırlama yerine, atmosferin yapısı ve özellikleri katmanlar arasında sürekli bir geçişle birlikte incelenir.
Dünya atmosferi genellikle beş ana katmandan oluşur. Bunlar, alttan başlayarak sıralandığında şunlardır:
Troposfer: Yeryüzünden itibaren 0 ila 8 ila 15 kilometre (0-5 ila 9 mil) yüksekliğe kadar uzanan en alt katmandır. Hava olaylarının çoğu bu katmanda gerçekleşir ve atmosferde yaşamı destekleyen oksijen ve diğer gazların büyük bir kısmını içerir.
Stratosfer: Troposferin üstünde 8 ila 15 kilometre (5 ila 9 mil) yükseklik aralığında bulunur. Stratosfer, ozon tabakasının bulunduğu yerdir. Ozon tabakası, zararlı güneş ışınlarını engelleyen önemli bir koruyucu tabakadır.
Mezosfer: Stratosferin üstünde 50 ila 85 kilometre (31 ila 53 mil) arasında yüksekliğe sahiptir. Mezosfer, meteorların yanma izlerinin görüldüğü katmandır.
Termosfer: 85 ila 600 kilometre (53 ila 373 mil) arasında yüksekliğe sahip olan termosfer, sıcaklığın yüksek olduğu bir katmandır. Ancak, bu yüksek sıcaklık insanların algıladığı sıcaklıkla değil, atmosferin çok düşük yoğunluğu nedeniyle güneş radyasyonunun neden olduğu termal enerjiyle ilgilidir.
Ekzosfer: En üst katman olan ekzosfer, yaklaşık 600 kilometreden (373 mil) başlar ve uzay boşluğuna doğru uzanır. Ekzosferde, atomlar ve moleküller serbest bir şekilde hareket eder ve atmosferin sınırlarının neredeyse olmadığı bir alandır.
327 görüntülenme
