Trajedinin doğuşunu müziğin ruhuyla ifade etmeyi düşündü ve bunun tamtarsini yani trajedinim ruhundan müziğin doğuşunu meydana çıkardı
Izdırap hastalığın gölgeli tarafıdır diğer yüzeyse iyleşme umuduyla parıldar. Ancak bu günlük sahile, sadece ıstırapla ulaşabiliriz. Böylece iyleşmek sağlığına kavuşmak hayati durumunun normalleşmesinden daha çok anlam taşır.
Hakikat yoktur, yalnızca yorumlar vardır.
İnsanlar arasında susuzluktan ölmek istemeyen, bütün bardaklardan içmeyi öğrenmelidir; insanlar arasında temiz kalmak isteyen, kirli suyla yıkanmayı dahi bilmelidir.
Devlet diyorum, iyi ve kötü tüm zehir içicilerin bulunduğu yere. Devlet diyorum, iyi ve kötü herkesin kendini kaybettiği yere; devlet diyorum, herkesin ağır ağır intihar ettiği - hayat denilen yere.
“Diyelim ki o bir kişi olsun, zorunlu olarak da o kişinin felsefesi olacaktır: Oysa burada büyük bir fark var. Kimilerinde eksiklikleridir felsefe yapan, kimilerindeyse zenginlikleri, güçlülükleri. Birincilerin kendi felsefelerine gereksinimleri vardır, felsefeleri bir destek, bir sakinleştirici, bir ilaç, bir kurtuluş, bir yüceltme, bir kendilerine yabancılaşma olsa da; ikinciler içinse felsefe güzel bir lükstür, en iyi durumda, kozmik harflerini kavramlar göğüne yazmak zorunda oldukları zafer, coşkusu dolu bir minnettarlığın şehvetidir.”
Derinliği olan her ruh, bir maskeye gereksinim duyar; dahası, her derin ruhun etrafında bir maske peyda olarak sürekli büyür ve buna neden olan şey de onun ağzından çıkan her sözün, attığı her adımın, ortaya koyduğu her işaretinin sürekli olarak hatalı yani yüzeysel bir biçimde yorumlanmasıdır.