Kozmoloji, kuantum mekaniği ve yerçekimi teorilerini birleştirme potansiyeli taşıyan bir uzay-zaman modeli geliştirdim. Model ile ilgili olarak hazırladığım makaleyi aşağıda paylaşıyorum. Makale, Nature grubuna ait bir dergi tarafından değerlendirmeye alındı. Editör aşamasında. Hakem heyeti aşamasına henüz gelmedik.
Geleneksel fizik, uzay-zamanın yapısını sürekli ve pürüzsüz bir doku olarak görürken, geliştirdiğim DDIC (Density-Driven Internal Contraction) modeli ise, bu dokunun mikroyapısal bir kafes (lattice) olduğunu ve yerel enerji yoğunluğu kritik bir eşiği aştığında bu kafesin içten büzüldüğünü öne sürüyor.
Model, kara deliklerin iç yapısından kuantum deneylere kadar uzanan bir açıklama çerçevesi sunuyor.
DDIC modelden yola çıkarak, kara deliklerde tekillik ve çift-yarık deneyinde topolojik çöküş konularını ele alan iki makale daha hazırladım. Bunlardan çift-yarık deneyi ile ilgili olan yine aynı dergi tarafından değerlendirmeye alındı.
Makale İngilizce elbette, Türkçeye çevirmedim.
Fizik üzerine eğitim almış değilim. Dolayısıyla, modelin mutlaka geliştirilmesi gereken yönleri vardır. Görsel hazırlama konusunda da pek yetenekli sayılmam. Bu anlamda her katkı değerli.
Yapıcı eleştiriler ve her türlü katkı için şimdiden teşekkürler.
