Yaşlanma süreci, hücrelerin ve bedenin zamanla bozulması ve sonunda ölüme yol açan hasarlar biriktirdiği düzensiz bir süreç gibi görünebilir. Ancak 1993 yılında bir keşif, yaşlanmanın belirli genler tarafından düzenlendiğini gösterdi. İnsanlardan solucanlara kadar bir dizi hayvanda yaşlanmanın temel düzenleyicileri olan ilgili genetik faktörlerin keşfedilmesi, yaşlanmanın rastgele olmadığını ve moleküler seviyede nasıl ilerlediğini anlamak için daha fazla araştırma yapılmasını sağladı. Son zamanlarda yapılan bir dizi makale, yaşlanmanın daha fazla anlaşılmasına yardımcı olacak yeni bir biyokimyasal yol belgeledi. Bu yol, mitokondri adı verilen hücrenin güç merkezi organelleri arasında gerçekleşen sinyallere dayanmaktadır. Solucanlar üzerindeki çalışmalarda, beyin hücrelerindeki mitokondrilerde meydana gelen hasarın bir onarım tepkisini tetiklediği ve bu tepkinin daha sonra solucanın vücudundaki mitokondrilerde benzer reaksiyonları başlattığı bulundu. Bu onarım faaliyetinin etkisi, solucanların yaşam süresini %50 oranında uzattı. Bu bulgular, yaşlanmanın bir sinyal yolu aracılığıyla düzenlendiğini ve mitokondriyal hasarın onarımının yaşam süresini uzatabileceğini göstermektedir.