Kitap geleneksel bir kabul olan indirgemeci, genetik temelli paradigmaya karşı etkileşimlerin, örüntülerin, süreçlerin hakim olduğu dinamik bir biyoloji anlayışı sunuyor. Bu bağlamda epigenetik, çevre etkileri, aşağı-yukarı nedensellik, Lamarkçılık gibi konulara özgün bir bakış açısıyla değiniliyor. Biyolojik sistemler ve müzik, müzisyenler arasında hoş bir alegori kurulup keyifli bir anlatım tercih edilmiş.
Kitaptan özellikle paylaşmak istediğim bir bölüm var.
Genomun organizmadaki işlevi bir bilgisayar algoritması gibi tastamam belirlenmiş bir süreci takip etmek midir ya da doğa bunu yapmak zorunda mıdır? Doğanın yaptığı şey daha çok bir bestekarın metoduna benzer. İşinin ehli bir müzisyen bir parçanın yeniden yaratılması ve yorumlanmasına imkan tanıyacak yeterli bilgiyi kaydeder, geri kalanını ise verili kabul eder. Yani anlaşılan şudur ki gerekli olan, doğru ortamda gereksinim duyulan şeyleri tetikleyecek bir veri tabanıdır.
Hoşuma giden bir diğer örneği de paylaşmak istiyorum. Noble'a göre doğa tıpkı Adem'in nesnelere isim vermesi gibi her bir gene de bir işlev vermemiştir. Muhtemel işlevsel kombinasyonları eleye eleye keşfetmiştir. Yani genler ve proteinler tıpkı lego parçaları gibi duruma göre diğer öğelerle etkileşerek yeni kombinasyonlar oluşturmuştur
Her ne kadar bazen müzik üzerinden aşırım yorumlar ve zorlama benzetmeler yapılmış olsa da konuya ilgisi olan herkesin muhakkak okuması gereken bir kitap. Tavsiye ederim.
Kitaptan özellikle paylaşmak istediğim bir bölüm var.
Genomun organizmadaki işlevi bir bilgisayar algoritması gibi tastamam belirlenmiş bir süreci takip etmek midir ya da doğa bunu yapmak zorunda mıdır? Doğanın yaptığı şey daha çok bir bestekarın metoduna benzer. İşinin ehli bir müzisyen bir parçanın yeniden yaratılması ve yorumlanmasına imkan tanıyacak yeterli bilgiyi kaydeder, geri kalanını ise verili kabul eder. Yani anlaşılan şudur ki gerekli olan, doğru ortamda gereksinim duyulan şeyleri tetikleyecek bir veri tabanıdır.
Hoşuma giden bir diğer örneği de paylaşmak istiyorum. Noble'a göre doğa tıpkı Adem'in nesnelere isim vermesi gibi her bir gene de bir işlev vermemiştir. Muhtemel işlevsel kombinasyonları eleye eleye keşfetmiştir. Yani genler ve proteinler tıpkı lego parçaları gibi duruma göre diğer öğelerle etkileşerek yeni kombinasyonlar oluşturmuştur
Her ne kadar bazen müzik üzerinden aşırım yorumlar ve zorlama benzetmeler yapılmış olsa da konuya ilgisi olan herkesin muhakkak okuması gereken bir kitap. Tavsiye ederim.
