Piyanist (The Pianist)

Nazi Almanya’sının zulmünden etkilenen milyonlarca kişiden biri olan yahudi bir Piyanist ana karakter.Film çok derin işlenmiş.Her sahnesinde bambaşka detaylar,derin duygular var.Beni en çok etkileyen piyanistin piyano çalarken tüm duygulularının bana da geçmesi.Yıkık dökük bir evde yıllar sonra tekrar piyanoyla buluşması ve alman askerinin karşısında dakikalarca çalması bana kalırsa en güzel sahnesiydi.Ayrıca klasik müzik sevenlerin de ruhuna ayrı bir dokunacaktır bu film.

Hayatımda izlediğim en güzel filmdir. Hatta yapımın kalitesi sayesinde defalarca izlememe sebep olmuştur. 2. dünya savaşı zamanlarında Polonyalı bir piyanist olan Wladyslaw Szpilman’ın hayatını konu alan biyografik film, Adrien Brody'in muhteşem oyunculuğu ile bana soracak olursanız 2000'ler sonrası yapılmış en iyi filmdir. Tarihi gerçekliğin filme doğru bir şekilde işlenmiş olmasının dışında başrolün bir piyanist olması bize Frédéric Chopin’den eserleri de duymamıza olanak sağlıyor.
İzlerken göz yaşlarınızı tutamayacağınız cinsten...

İzlediğim en iyi filmlerden biriydi. Mutlaka izlenmesi gereken bir film. Nazilerin, Yahudi zulmünü çok iyi işlemiş ve başarılı bir film. O döneme ışık tutuyor.

Ve tekrardan "kaderin cilvesi" tanımına uyan bir biyografi filmi. Trajedi, gariplikler, hüzün ve romantizm barındıran gerçek bir öykü. Zaten sanatla ilgili bir insanın hayata kattığı romantizmi ne geçebilir ki! Müziğin notaları gibi hayatla ahenk içinde olmak başka bir şey olsa gerek.

Gerçek bir yaşantı üstünde yorum yapmaktan ziyade film üzerinde ve aktarılabildiği kadarıyla hissettirdikleri ve kişisel yorumumu açıklamak isterim. Aslında hayat her şeyi olması gerektiği gibi ve olması gerektiği sırada veriyor bizlere. Sefil olmanız gereken zamanda sefil, hasta olmanız gereken zamanda hasta ve güçlü olmanız gereken zamanda güçlü rolleriyle oynuyorsunuz perdedeki rolünüzü. Başrol misali. Zaten rolünüzü olması gereken zamanda oynamamak bozmaz mıydı ahengi! İşte hayata bu açıdan bakmak hoşuma gidiyor benimde. Bunların tümünü yaşayıp, silkelenip, sarsılıp ve özünüzü koruduğunuzda filmin sonu gibi oluyor her şey.

Bir piyano sonatı ve sizin hikayeniz, notalarınız. Kayıplarınızla, pişmanlıklarınızla, kararlarınızla ve içinizdeki romantizmle. Her ne anda ve halde olursa olsun tek yapabildiğiniz şeye kıymet verin. Parmaklarınız yara bere içinde bile olsa o tuşlara basın.

Yapılacak yorumların hepsi boş. Sadece izle ve gör. İnsanlık...