Matematiğin Kısa Tarihi (Taming the Infinite: The Story of Mathematics)

Matematiğe dair herşey, matematiksel bir gözle dünyaya baktığımızda aslında herşeyin rakamlara bir hesaba göre dizayn edildiğini farkederiz. Örneğin giydiğimiz bir kıyafetin bile rastgele değil matematiksel hesaplamalarla ölçülüp biçilip dikildiğini görürüz. Teknolojide kullandığımız binbir araç zaten tamamen matematikten beslenir. Kısacası hayata dair herşey bir matematiksel hesaplama süzgecinden geçmiştir.“Matematiksel olarak gösterilemeyen hiçbir araştırma gerçek bilim sayılamaz.” Leonardo da Vinci.

Kitap, matematiğe gerçekten kısa bir tarihsel bakış açısıyla yaklaşıyor. Matematiğin muazzam etkileyici dünyasını ve yarattığı çok önemli etkileri, matematiğe hâlihazırda ilgisi olan okurlara başarılı bir şekilde hissettiriyor. Ancak, kitapta bariz ve kritik sorunlar bulunuyordu ve bence bunlar küçümsenecek seviyede sorunlar değildi. Bu sorunlardan en büyüğü ise bence "anlatım".

Yazar bazı konularda okurlara oldukça etkileyici ve konu hakkındaki merakınızı uyandırıcı bir anlatım ile yaklaşıyor. Okudukça daha fazla meraklanıyorsunuz ve nasıl okuduğunuzu anlamıyorsunuz. Ancak bu çok uzun sürmüyor, yazar konuyu bir anda "popüler matematikten" çıkarıp akademik bir konunun giriş anlatımına çeviriyor. Bir anda kendinizi kompleks bir matematik anlatımı içerisinde bulabiliyorsunuz. Bunları, soyut matematikle yoğun bir şekilde uğraşan birisi olarak söylüyorum. Kitapta ele alınan matematik konuları/olguları zor olduğundan değil, yazarın anlatış biçimi dolayısı ile konular çok kompleks kalıyor. Matematiksel bir olgunun tarihsel gelişimi ve sözel anlatımı ile başlayan süreç bir anda arka arkaya gelen onlarca matematiksel işleme dönüşebiliyor. Sanki bu sayfalarda yazar, karşısındaki okurun bir popüler matematik okuru olduğunu unutmuş ve karşıdaki kişi zaten konuya hâkimmiş gibi bir anlatıma geçiyor. Bu da kitabın akıcılığını oldukça düşürüyor ve okuma deneyiminizi ciddi anlamda olumsuz etkiliyor.

Bir başka ve yine çok büyük sorun ise kitabın dizgisinde. Kitapta akışın arasına neredeyse alakasız bir şekilde eklenmiş olan ek bilgi kutuları okuma sırasındaki akışın arasına giriyor ve akıcılığı bozuyor. Bu bilgi kutuları oldukça güzel bilgiler içeriyor ve okuyucuda merak uyandırıyor. Fakat bu bilgi kutularının sanki kitabın ayrı bir parçasıymış gibi eklenmesine bence hiç gerek yokmuş. Zira kitabın akışı içerisine rahatlıkla yedirilebilecek bilgiler bunlar. Ayrıca bu bilgi kutularından farklı olarak kitaptaki önemli cümleleri vurgulayan kutuları da oldukça gereksiz buldum. Bir cümleyi kitabın içerisine farklı iki yerde basmanın pek bir anlamı olduğunu düşünmüyorum. Kitap içerisinde ufak çaplı yazım hataları ile de pek çok farklı yerde karşılaştım. Bunlar okumayı etkileyecek sorunlar değil ama 9. baskısını yapan bir kitap için bana ilginç geldi.

Burada bahsettiklerim, kitabın benim okuduğum sürümü olan Alfa Bilim'in 9. baskısına aittir.

Son olarak ilgisi olan biriyseniz kitabı okumanızı önerir miyim? Evet. Peki, matematik ile arası çok olmayan birisine, merağını artırması ve matematiğin dünyasının ne kadar etkileyici olduğunu anlaması için bu kitabı okumasını önerir miyim? Kesinlikle hayır. Hatta bu kitabın kısıtlı matematik bilgisi olan birisinde ters bir etki yaratabileceğinden bile korkuyorum.