Kentbilim İlkeleri

Ruşen Keleş 1932’de Trabzon’da doğdu. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ni (SBF) ve Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. 1965’te doçent, 1971’de profesör oldu. Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde iki dönem (1971-1975) dekanlık yaptı. ABD ve Japonya’nın çeşitli üniversitelerinde araştırmacı ve konuk öğretim üyesi olarak bulundu. AÜ SBF’de, ODTÜ’de, TODAİE’de, Bilkent Üniversitesi’nde, Doğu Akdeniz Üniversitesi’nde kentleşme, yerel yönetimler, kentsel siyaset, çevre ve konut politikaları gibi dersler verdi. Halen AÜ SBF’de emekli öğretim üyesi olarak derslerini ve akademik çalışmalarını sürdürmektedir. Çeşitli dillerde yayınlanmış çok sayıda kitap ve makalesi bulunmaktadır. - Kent Araştırmaları Enstitüsü

Kitap 1976 yılında temel bilgi içeriği olarak alanında tanındık bir uzman olan Prof. Dr. Ruşen Keleş tarafından yazılmıştır.
“Kent Planlaması Kavramı” adlı birinci bölümde kent planlamasını tanımlar.
“Kent Planlamasının Evrimi” adlı ikinci bölümde planlamanın ortaya çıkışını ve gelişimini anlatır.
“Kent Planlamasında Kuramsal Yaklaşımlar Adlı” üçüncü bölümde planlamaya olan ayrı yaklaşımları ele alır, açıklar ve eleştirir.
“Kentleşme” adlı dördüncü bölümde kentleşmenin tanımı, tarihsel gelişimi ve nedenlerini açıklar. Kentleşme kalkınma arasındaki bağı açıklar. Ayrı büyüklükteki kentleri ortaya koyar ve kentleşme stratejilerini açıklar.
“Kent Planlaması” adlı beşinci bölümde planlama sürecini anlatır. Kent planının içeriği, nitelikleri; planın onaylanması ve planın hukuk ve sosyal devlet ile olan ilişkisi açıklanır. Planın yasal boyutu ele alınır ve denetleme ve cezalandırma yetkileri üzerinde durulur.
“Kent Planlaması ve Toprak Sorunu” adlı altıncı bölümde toprağın kent planlamasındaki önemi arsa spekülasyonları planlamanın arsa değeri üzerine getirdiği değişimler ve arsa politikaları açıklanmaktadır.
“Konut ve Gecekondu” adlı yedinci bölümde bir topluluğun konut gereksinimi bunun kalkınma ile ilişkisi ve konut politikaları açıklanır. Konut endüstrisi ve gecekondu kavramları üzerinde durulur.
“Bölge Gelişmesi İçin Planlama” adlı sekizinci bölümde bölge planlaması, nedenleri, bölgesel gelişme, bölgeler arası dengesizlikler tartışılır. Sonrasında Türkiye'deki bölgeler ve bölge planları açıklanır. Bölge planlaması teknikleri ortaya konur ve bölgesel gelişme stratejileri, politikaları açıklanır. Ulusal plan ile bölgesel plan arasındaki ilişki ve Türkiye’de uygulanan politikalar tartışılır.
“Çevre Sorunları” adlı dokuzuncu bölümde çevre sorunlarını yaratan etkenler, sanayi ve çevre kirliliğinin yoğunlaştığı bölgeler üzerinde durulur. Çevre politikası ve ekonomik etkinlikler tartışılır.
“Kentleşme ve Çevre Sorunları Karşısında Uluslararası Kuruluşlar” adlı onuncu bölümde Birleşmiş Milletler ve diğer uluslararası kuruluşlar ele alınır ve aralarındaki çelişkiler ortaya konur.
“Kent ve Bölge Planlaması İçin Eğitim” adlı on birinci bölümde kent ve bölge planlaması ayrılığı, planlama eğitiminde iki yaklaşım, üniversite dışı plancılık eğitimi ve gelişmekte olan ülkelerdeki planlama eğitimleri tartışılır. Daha sonra kent plancısının karakterinden ve katılımcılık konusundan söz edilir.
“Farklı Ekonomik Sistemlerde Kent, Kentleşme ve Kent Planlaması” adlı on ikinci bölümde kapitalist ve sosyalist toplumlardaki kent yapısı ve kentleşme anlatılır. Sovyet ve Çin modelleri ayrıca açıklanır.
Kitabın son bölümü olan Sonuç adlı bölümde ise kısaca, kitapta anlatılanlardan ortaya çıkan sonuçlar anlatılır.