Fahrenheit 451

Bu eseri okumak için *tam olarak* doğru zaman dilimindesiniz! Evet evet, eğer önceden okumadıysanız, lütfen bu kitabı okuyacaklar listesinde ilk sıraya koyun ve boş bir zamanınızda okumaya başlayın. Çok önemli bir tavsiye veremeden geçemeyeceğim: Maksimum verimi almak için günümüz Türkiye'si ile kıyaslama yapmayı unutmayın. Zira bu kitap bizim ülkemizi (ve diğer tüm despotizmle yönetilen ülkeleri) anlatmıyorsa gelip bana hakaret edebilirsiniz. Bu kadar iddialıyım! Hatta olası bir yan ürün (İng: by product)den de bahsedeyim: Kitap büyük ihtimalle başucu kitabınız bile olacak ("Yan etki" demeye dilim varmadı; çünkü pesimizmin o tatlı izi benim elimi oraya uzatmama müsaade etmedi.)

Güzel bir kitap, okunmalı, tavsiye edilmeli ve bu kitaptan her zaman bahsedilmeli. Ayrıca bu harika kitap Fransız yönetmen François Truffaut tarafından 1966 yılında beyazperdeye uyarlanmış. Distopik bir roman. Kitapların yakıldığı ve devlet tarafından yasaklandığı bir dünya. Kahramanımız Montag'ın kişisel aydınlanma yolculuğu ve bizlere bir uyarı: Kitapları yakan bir toplum nasıl bir yer haline gelir?
Ancak ekleyelim:
‘’Kitapları yakmaktan daha büyük suçlar da vardır. Bunlardan biri de onları okumamaktır.’’
(Ray Bradbury)

Günümüzde herkes, hemen her konuda 1984 romanına atıfta bulunuyor ve George Orwell haklı çıktı yada 1984 bizi uyarmıştı bu konularda diyor. Dünya da giderek despotik rejimler arttığı için böyle söyleyen insanlara hak veriyorum. Ama bu kitabın da en az 1984 kadar güçlü bir distopik eser olduğunu düşünüyorum, sadece onun kadar popüler değil malesef. İtfaiyecilerin yangın söndürmek yerine, evleri ve kitapları yaktıkları, bunu da insanların mutluluğu için yaptıklarını söyledikleri(çünkü kitap okumak düşünmeyi düşünmekte mutsuzluğu getirir diyorlar yetkililer) karanlık bir dünya. Fahrenheit
451 soğuk savaş yıllarında yazılmış bir dönem romanıdır esasında, yani yaşadığı yılların en büyük sorunu olan; nükleer silah ve yeni bir icat olan televizyonun insanın hayatında kısa sürede büyük yer edinmesini, kitaplara yada başka şeylere ayıracağı zamanını çalmasını konu ediniyor. Ama bence onu bu kadar etkili kılan ve ne kadar uzun süre geçse de unutulmaz bir roman haline getiren yönü; kitapların kıymetini hatırlatması. Okuyucu kitaptaki birçok karakterin nerdeyse zombileştiğini, düşünemediğini gördüğünde kitaplar olmasaydı ya da biz kitap okumasaydık aynen bunlar gibi mi olacaktık diye düşünüp korkar ve kitaplara sıkı sıkı sarılır, daha çok okur. En azından bende bu etkiyi yarattığını söyleyebilirim. Her neyse mutlaka okumalısınız bence ,bi de 1966 yapımı uyarlaması var onu da izleyebilirsiniz.(2018 yılında da tekrar uyarlanmış, onu izlemediğim için birşey diyemem)ama bence 1966 yapımını izlemeyin çünkü ben izlediğimde romanın atmosferini hiç göremedim -yılı yüzünden-ve hayal kırıklığına uğradım.

bu kitabı birkaç sene önce okumuştum ve gerçekten hâlâ her satırı aklımda çok iyi bir eser bir bilim kurgunun daha hayatımızı öngörmesi korkunç.

"Öyle bir çağda yaşıyoruz ki çiçekler bereketli topraklarda, iyi yağmurlarla büyümek yerine çiçeklerden beslenerek yaşamaya çalışıyor." şuraya kitaptan bir alıntı bırakayım.

Kurulan cümleler, diyaloglar derinlere indikçe üzerine konuşuldukça daha çok anlam kazanıyor. Okuyun lütfen.