Ian Hodder’ın Dolanıklık (Entanglement) adlı eseri, insan ile nesne arasındaki ilişkinin sadece araçsal bir bağ olmadığını, karşılıklı bir bağımlılık ve etkileşim ağı şeklinde geliştiğini savunur. Hodder, bu kavramı “dolanıklık” (entanglement) olarak adlandırır. Ona göre insanlar nesneleri üretir, kullanır ve düzenler; ancak zamanla bu nesneler de insanların davranışlarını, toplumsal ilişkilerini ve düşünme biçimlerini yönlendiren bir güce dönüşür.
Olumlu Yönleri ,Hodder’ın “dolanıklık” kavramı, insan-nesne ilişkisini tek yönlü bir üretim-tüketim çerçevesinden çıkarıp karşılıklı bağımlılık temelinde yeniden tanımlar. Bu, arkeolojik yorumlarda yeni bir açıklama zemini sağlar,Disiplinlerarası Yaklaşım,Sosyal teori, felsefe, ekoloji ve materyal kültür analizlerini bir araya getirerek arkeolojinin sınırlarını genişletir. Bruno Latour’un aktör-ağ teorisi ve Tim Ingold’un “dünyada olma” yaklaşımıyla benzer bir entelektüel çizgi izler.
Nesnelerin insani pratiklerdeki rolünü yeniden düşünmemizi sağlar; teknolojinin, tarımın, yerleşikliğin ve mülkiyetin insanı nasıl “bağımlı” hale getirdiğini ikna edici örneklerle açıklar.
Felsefi Derinlik,“Bağımlılık”, “kontrol kaybı” ve “bağlılık” gibi kavramları etik, varoluşsal ve ekolojik düzlemde ele alır. Bu, eseri salt arkeolojik bir incelemeden çıkarıp daha genel bir insan-doğa ilişkisi tartışmasına taşır.Olumsuz yönleri ise ağır ve Karmaşık Dil,somut Arkeolojik Verilerin Azlığı,
Olumlu Yönleri ,Hodder’ın “dolanıklık” kavramı, insan-nesne ilişkisini tek yönlü bir üretim-tüketim çerçevesinden çıkarıp karşılıklı bağımlılık temelinde yeniden tanımlar. Bu, arkeolojik yorumlarda yeni bir açıklama zemini sağlar,Disiplinlerarası Yaklaşım,Sosyal teori, felsefe, ekoloji ve materyal kültür analizlerini bir araya getirerek arkeolojinin sınırlarını genişletir. Bruno Latour’un aktör-ağ teorisi ve Tim Ingold’un “dünyada olma” yaklaşımıyla benzer bir entelektüel çizgi izler.
Nesnelerin insani pratiklerdeki rolünü yeniden düşünmemizi sağlar; teknolojinin, tarımın, yerleşikliğin ve mülkiyetin insanı nasıl “bağımlı” hale getirdiğini ikna edici örneklerle açıklar.
Felsefi Derinlik,“Bağımlılık”, “kontrol kaybı” ve “bağlılık” gibi kavramları etik, varoluşsal ve ekolojik düzlemde ele alır. Bu, eseri salt arkeolojik bir incelemeden çıkarıp daha genel bir insan-doğa ilişkisi tartışmasına taşır.Olumsuz yönleri ise ağır ve Karmaşık Dil,somut Arkeolojik Verilerin Azlığı,
