Şüphesiz, uzun zamandır izlediğim en iyi dram filmlerinden birisi. Süreli izlemeyi ertelediğim için çok pişman oldum, keşke çok daha önce izleseymişim.
Filmin kendine has epik bir hikayesi var. Lakin bu hikaye o kadar saf bir o kadar da temiz. Yalnız kuru aksiyondan oluşan Hollywood filmlerinin aksine senaryosunda melodram tadında buram buram nostalji kokan nezih bir havası var.
Ana karakterler ve yan karakterler o kadar iyi işlenmiş ki film boyunca kendinizi o tatlı kasabanın bir parçası olarak hissetmeye başlıyorsunuz.
Toto nun Salvatore ye dönüşümü, Alfredo karakterinin onu bir baba gibi kucaklayıp kollaması, yan karakterlerin samimiyeti, kendinizi o kadar güzel bir hikayenin içinde bulucaksınız ki.
Kesinlikle izlenmesi gereken bir film. Hiç bir şey kaybetmezsiniz.