12 Öfkeli Adam (12 Angry Men)

12 Kızgın Adam, babasını öldürmekle suçlanan bir çocuğun dava sürecinde 12 mahkeme jürisi tarafından değerlendirilmesini anlatır. Çocuğun suçlu olup olmadığına karar verilmesi için 12 jürinin de aynı cevabı vermesi gerekmektedir. Tek bir jüri bile suçlu veya suçsuz derse, karar kesin olarak verilemez. 11 jürinin de çocuğa suçlu demesiyle, 8. Jüri suçsuz der ve bu nedenle karar kesin olarak alınamaz. Burada içinde bulunduğumuz insanların kararlarının üzerimizdeki etkisini görüyoruz. Bir kaç kişi davayı önemsememekle, hemen dava bitsin de gidelim gibisinden bir tavırla bir çocuğun hayatını bir hiç olarak görürken diğer suçlu diyen jüriler kendinden emin olmamakla beraber sırf çoğunluk suçlu dedi diye, yadırganmamak için suçlu demiştir. 8. Jüri uzun bir süre boyunca diğer jürileri de çocuğun suçsuz olduğuna ikna etmeye çalışır. İzleyenleri ikileme düşüren, kesinlikle izlenmesi gereken bir film. Suçlu olduğundan şüphe duyulan fakat masum birinin öldürülmesi mi daha iyidir yoksa masum sanılıp suçlu olan birinin salınması mı?

Bu film, babasını öldüren ya da öldürdüğü zannedilen bir genci yargılamak için oluşturulan bir kurulda geçen tartışmaları konu alıyor. Aslında derin anlamları olan bir film olduğunu düşünüyorum. Filmin bize vermek istediği mesajlardan birinin olaylara yüzeysel bakmamanın gerekliliği olduğu çünkü bütün kanıtlar -yüzeysel bir bakış tarzında- babasını öldürdüğü düşünülen gencin aleyhine fakat daha derinlikli ve uzun bir düşünme ve tartışma sonrası katil sayılan gencin aslında o kadar suçlu olmadığını anlıyoruz. İnce detaylar ve güzel düşünülmüş bir senaryoya sahip. Ben ikinci verilmek istenen mesajın da insanların gelişigüzel işler yaptığı zaman ortaya çıkması muhtemel sorunları ve haksızlıkların olduğu ve bundan dolayı insanların sorumluluklarını "gerçekten" yerine getirmesi gerektiğini olduğunu düşünüyorum. Kurul 12 kişiden oluşuyor fakat bu 12 kişinin içinden sadece bir kişi sorumluluğunun ve görevinin farkında. Zaten gencin haksız yere öldürülmesinin önüne geçen asıl kişi de sorumluluğunu bilincinde olan o kişiydi.
Film çok derin anlamlı ve bence herkesin izlemesi gereken bir film.

Ve önemli olan, film sonunda çocuğun gerçekten bu suçu işleyip işlemediğini bilmiyoruz. Sadece önyargılar değerlendiriliyor. Ama film boyunca çocuğu suçlu ilan ettiren önyargılar davayı kaybediyor.

Olayı nereye çekerseniz çekin, ön yargı gerçeği saklar (bir yere kadar).
Babasını öldürmekle suçlanan bir genç ve onu ölüme göndermek isteyen on iki jüri üyesinden on birinin oyu. Sadece bir kişinin hayır oyu vermesiyle ilerleyen bir süreç ve evet oyu verenlerin neden "evet" dediklerinin altında yatan gerçekler.

Bu filmi kesinlikle ara ara açıp tekrar izlemek gerek diye düşünüyorum. Yapıldığı zamana göre oldukça harika bir film (ki ben old-school bir adamımdır, ve asıl orijinalliğin eskideki şeylerde olduğunu savunurum). Konsepti ise, tahmin edebileceğiniz üzere, günümüzde de hala geçerliliğini koruyan bir şey (özellikle etik/pratik etik alanına meraklıysanız izlemeniz kesinlikle tavsiye edilir). 1 insanın, geri kalan 11 insanı, bir çocuğun idam edilmemesi gerektiği konusunda ikna etmesini ele alıyor. Ama dediğim gibi, ilk izleyişte beyninizin kısa devre yapması işten bile olmayacak. Lakin 2 kere daha izlerseniz, "anca" yerine oturmaya başlayacak taşlar. Kısacası, eğer iyice sindirmek istiyorsanız 5 kere falan izleyin işte.