19. yüzyılın ortalarında, Ay’ın yüzey görüntüsünü kaydetmek için kullanılan ilk fotoğraf teknolojilerinden biri, ıslak-plaka kolodyum süreciydi. Bu yöntem özellikle İngiliz astronom Warren De la Rue tarafından kullanılmıştır. Bir görüntüyü yakalamak için, kalın ve şeffaf bir karışım cam plakayı kaplamak için kullanılırdı. Gümüş nitrat ile duyarlılığı arttırılan plaka daha sonra teleskop ile pozlanırdı. Böylece plaka üzerinde negatif bir görüntü oluşturulurdu. Fotoğrafik duyarlılığı korumak için kaplamadan pozlamaya, pozlamadan geliştirmeye kadar olan tüm sürecin, plaka kurumadan önce yaklaşık 10, 15 dakika içinde tamamlanması gerekiyordu. Islak-plaka kolodyum görüntüsünün bu modern versiyonu, Ay fotoğrafçılığının ilk günlerini kutluyor. 21. yüzyılda bir hırdavatçıdan alınan cam plakayı modern kimyasallar kullanarak kaplıyor ve süreci yeniden üretiyor. Geçtiğimiz 28 Kasım’da 8×10 görüşüne sahip bir kamera ve arka bahçe teleskobu ile çekilen bu görüntü, büyük kraterleri, parlak ışınları ve karanlık, pürüzsüz şişkin Ay düzlüklerini gerçeğine uygun bir biçimde kaydediyor. Sonrasında sayısallaştırılmış plaka üzerindeki görsel, 8.5 santimetre çapa sahip. Görsel, toplamda 2 dakika boyunca takip edilirken pozlandı. Islak plakanın efektif fotoğraf hassasiyeti ise yaklaşık ISO 1 değerinde idi. Akıllı telefonunuzdaki kamera sensörü muhtemelen ISO 100 ile 6400 arasında bir fotoğraf hassasiyetine sahiptir (ve kuru tutulması gerekir).