Aynı zamanda 30 Doradus olarak da bilinen Tarantula Bulutsusu, bin ışık yılından daha fazla bir çapa sahiptir. Yakındaki uydu galaksi Büyük Macellan Bulutu‘nda bulunan devasa bir yıldız oluşum bölgesidir. Yaklaşık 180 bin ışık yılı uzaklıkta, galaksilerin oluşturduğu tüm Yerel Grup içerisinde bilinen en büyük ve en şiddetli yıldız oluşum bölgesidir. Kozmik örümcek bu muhteşem manzaranın tepesine yayılmış durumda. Bu görüntü oluşturulurken, iyonize olmuş hidrojen ve oksijen atomlarından gelen emisyon verilerini kaydedebilmek için dar bant filtreleri kullanılmış. Tarantula (NGC 2070) içerisindeki R136 olarak kataloğa geçirilmiş merkezdeki devasa yıldızlardan oluşan büyük küme, yoğun radyasyon, yıldız rüzgarları ve süpernova şokları sayesinde bulutsunun parlaması için gerekli enerjiyi sağlar ve örümcek ipliklerini şekillendirir. Tarantula’nın etrafında, genç yıldız kümelerinin, iplikçiklerin ve baloncuk şeklindeki bulutların bulunduğu diğer yıldız oluşum bölgeleri vardır. Aslında bu karenin merkezinin sağında, modern zamanlardaki en yakın süpernova olan SN 1987A bulunuyor. Zengin görüş alanı, güney takımyıldızı Kılıçbalığı’nda yaklaşık olarak 2 derece veya 4 dolunay kadar bir bölgeyi kapsıyor. Ancak Tarantula Bulutsusu, örneğin Avcı Bulutsusu‘nu oluşturan yerel yıldız gibi 1.500 ışık yılı uzaklıkta olsaydı, gökyüzünün yarısını kaplayacaktı.