Ortaçağın hayata bakışı sadece iç karartıcı bir bakış değildi...Aslında karanlık çağlar efsanesini çürütmek için ortaçağın ışığa duyduğu ilgiyi incelemek gerekir... Sevilla psikoposu İsidorus'a göre mermer beyazlığından; metal de yansıttığı ışıktan dolayı güzeldir. Hava da güzeldir ve aer, aeris olarak bilinir; çünkü aurum'un, yani altının ihtişamından kaynaklanır (nitekim altın gibi, üzerine ışık düşünce ışıldar). Değerli taşlar renklerinden dolayı güzeldir, çünkü renk, güneş ışığının hapsedilmiş hali ve maddenin saf halinden başka bir şey değildir. Gözler parlaksa güzeldir ve mavi gözler daha da güzeldir. Bir insanın güzel olmasının ilk şartlarından biri cildinin pembe olmasıdır. Parlak renk kavramı şairlerde daima mevcuttur: Otlar yeşil, kan kırmızı, süt beyazdır. Guinizelli'ye göre güzel bir kadın kar beyazlığında bir yüze sahiptir (daha sonra da berrak, serin, tatlı sulardan söz edilecektir).