Aslında bireysellik insana herhangi bir hak iddiası ile gelmez. İnsanın özünden doğal ve kaçınılmaz biçimde gelir. Her tür ilerlemenin eğilim duyduğu noktadır. Büyüyen tüm organizmaların farklılaşmasını sağlar. Her türlü hayat tarzının dayandığı ve yöneldiği mükemmelliktir. Bu nedenle bireyselliğin insan üzerinde baskısı söz konusu değildir. Aksine, insanlara, üzerlerindeki hiç bir baskıya boyun eğmemelerini telkin eder. İnsanları iyi olmaya zorlamaz. İnsanların kendi hallerine bırakıldığında iyi olduğunu bilir. İnsan, bireyselliği kendi özünden çıkarıp geliştirecektir. Artık, insan bireyselliği günümüzde bu şekilde geliştirmektedir. Bireyselliğin kullanışlı olup olmadığını sormakla Evrimin kullanışlı olup olmadığını sormak aynı kapıya çıkar. Oysa Evrim hayatın kanunudur ve bireyselliğe yönelmeyen bir evrim yoktur.