Merhaba Gaye,
Çocukluk çağı travmatik olayları hem bipolar
bozukluk gelişmesinde, hem de zaman içinde
daha şiddetli bir bozukluk için potansiyel risk
etkenleridir. Çocukluk travması intihar girişimleri
veya madde kötüye kullanımı gibi şiddet göstergelerine yatkınlığı artırır. Çocukluk travması,
daha sonraki çevresel risk etkenleri (stresli
yaşam olayları) ile başa çıkma becerisini azaltabilir, dürtü kontrolünde ve bilişsel işlevlerde anormalliklere neden olabilir.13
Çalışmanın sonucunda, bipolar bozuklukta
çocukluk çağı travmaları ve agresyon düzeyleri
arasında ilişki olduğu söylenebilir. Psikiyatri
hemşireleri ve sağlık çalışanları travmaya uğrayanlar için daha kişiselleştirilmiş bakım planlarına katkıda bulunmalı ve bu düşünceyi geliştirmek için bir araya gelmelidir. Bu durum hastalığın klinik süreci ve tedavisi açısından önemlidir.
Bu nedenle koruyucu ruh sağlığı hizmetlerine
önem verilerek daha iyi bir anne-baba çocuk
ilişkisinin sağlanması, aile bütünlüğünün korunmasının sağlanması ve aile içi şiddetin engellenmesi yönünde girişimlerin artırılması, hem hastalığın ortaya çıkışı, hem de klinik gidişi üzerinde
etkili olabilir.
Kaynaklar
- Yazar Yok. Araştırma,Sevgi Nehir. (11 Haziran 2020). Alındığı Tarih: 11 Haziran 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
- Yazar Yok. Araştırma,Evrim Erten. (11 Haziran 2020). Alındığı Tarih: 11 Haziran 2020. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
