Gezegenimsi bulutsu Abell 78, teleskoptan alınan bu renkli gökyüzü manzarasında kendini gösteriyor. Aslında artı şeklinde görülen Samanyolu yıldızlarının renkleri, yüzey sıcaklıklarına bağlı. Sarımsı olanlar Güneş’ten daha soğuk, mavimsi olanlar ise daha sıcaktır. Ancak Abell 78, merkezdeki yoğun derecede sıcak bir yıldızdan ayrılmış ince malzeme örtüsü içindeki iyonlaşmış atomların kendine özgü yaydıkları emisyon ile parıldıyor. Atomlar iyonlaşırken elektronları kendilerinden sıyrılır bu da merkezdeki yıldızın yaydığı enerjik fakat gözle görülmeyen morötesi ışık sayesinde gerçekleşir. Bulutsunun merkez bölgesindeki halkaların ve iplikçiklerin mavi yeşil parıltısı, iki kat iyonlaşmış oksijen atomlarının yaydığı emisyona karşılık gelir. Etrafındaki güçlü kırmızı emisyon ise hidrojen atomları ile yeniden birleşen elektronlar sebebiyle gerçekleşir. Kuğu Takımyıldızı’na doğru yaklaşık 5.000 ışık yılı uzaklıkta bulunan Abell 78, yaklaşık üç ışık yılı genişliğindedir. Abell 78 gibi bir gezegenimsi bulutsu, kendi Güneş’imizin de yaklaşık 5 milyar yıl içinde yaşayacağı yıldız evriminin çok kısa ve son aşamasını gösteriyor.