Evrim Ağacı
Pekala, ben çocukken, annem bana bir hikâye anlatmıştı. Krallığın birine giden bir yol ve yolda da bir kaya varmış. İnsanlar kayadan uzak dururmuş ama onun yüzünden atlar bacaklarını kırıp ölüyormuş, arabaların tekerlekleri çıkıyormuş. İnsanlar satmaya geldikleri mallarını kaybediyormuş. Küçük bir kızın başına da bu gelmiş. Ailesinin yaptığı bir fıçı bira düşüp kırılmış. Toprak hepsini emmiş ve yok olmuş. O bira, ailesinin son şansıymış. Aç ve parasızlarmış. Kız sadece... orada oturup ağlamış, ama... kayanın neden hâlâ orada durduğunu merak etmiş... birinin daha canı yanabilirmiş. Yoldaki kayayı çıkarmak için kazmaya başlamış, elleri kanayana dek kazmış. Onu çıkarmak için elinden geleni yapmış. Saatler sürmüş. Ve sonra... bıraktığı çukuru kapatacağı sırada, içinde bir şey görmüş. Bir çuval dolusu altın. Meğer kayayı yola Kral koymuş çünkü onu çıkaracak, bir şeyler yapacak olan kişinin bir ödülü hak edeceğini biliyormuş. Hayatlarının sonsuza dek iyi yönde değişmesini hak ediyorlarmış.
