Bir Zamanlar Dünya'da...

Mikroskop insana önemini gösterdi, teleskop ise önemsizliğini... - Manly P. Hall

Dünya’da yaşıyor olmak ne garip, değil mi? Aklımızın alamayacağı kadar büyük bir karanlık içinde sürüklenmekte olan Dünya’da. Büyük bir hızla... Buradan yazıyorum size, kısa sürede alıştığım yerden. Dünya denen gezegenden...

Pek çok insan şanssız olduğundan yakınır. Oysa farkında değildirler ki Dünya’ya gelmek şanssızların işi değildir. Bugün bilim bizlere ana-babamızın ilişkisi sonucu ne büyük olasılıktan Dünya’ya geldiğimizi açıklıyor. Daha büyük şans ise insan olarak Dünya’ya gelmemiz değil midir?

Dünya’da yaşıyor olmanın tuhaflığına başka gezegenlerde yaşam olup olmadığını düşündüğümde varıyorum. Düşünsenize; bambaşka bir yerde, bambaşka şartlarda yaşayan canlılar var belki. Kim bilir, belki bizden çok daha gelişmişlerdir, belki yalnızca gelişmemiş bir canlıdan ibarettirler. Belki onlarda düşünüyordur, yazıyordur... Daha da ilgincini söyleyim, belki başka gezegenlerde yaşam olup olmadığını merak ediyorlardır. Tıpkı biz; onlar için başka gezegenlerde yaşayanların, başka gezegenlerde yaşam olup olmadığını merak ettiğimiz gibi.

Kim bilir, belki onlarında onur duydukları bir Thales’leri vardır. Belki onların da Kopernik gibi -eğer samanyolunda iseler- Güneş merkezli bir model öne süren insanları vardır ve onları yargılayan cahil yöneticileri. Belki onların da Ömer Hayyam gibi dehaları, Leonardo Da Vinci gibi sanatkarları vardır. Onların da binlerce farklı kültürleri vardır belki. Ve bir o kadar TANRILARI...

Ancak şu an daha da ilginci var sevgili okurlar: Biz varız! Nefes alan, gören, işiten, seven, düşünebilen ve düşündüklerini işleyebilen, felsefe yapan, bilim yapan bizler varız. Ve bu yazıyı bir gün Dünya’da yazmış olan ben...

Selam ve Saygıyla!

Beni bende demem bende değilim, bir ben vardır bende benden içeri... - Yunus Emre