İneklerin Midelerindeki Mikroplar Plastiği Parçalayabiliyor!

Plastiğin parçalanması, bilindiği üzere oldukça zordur ve Avusturya'daki araştırmacılar, bir ineğin rumenindeki (midesinin dört bölmesinden biri) bakterilerin, plastik çöpü azaltmanın sürdürülebilir bir yolunu temsil eden, her yerde bulunan belirli materyal türlerini sindirebildiğini buldu.

Bilim insanları, inek diyeti zaten doğal bitki poliesterleri içerdiğinden, bu tür bakterilerin plastiği parçalamak konusunda yararlı olabileceğini düşünüyorlardı. Viyana Doğal Kaynaklar ve Yaşam Bilimleri Üniversitesi'nden Dr. Doris Ribitsch şöyle diyor:

İşkembe retikulumunda büyük bir mikrobiyal topluluk yaşıyor ve hayvanlardaki yiyeceklerin sindiriminden sorumlu, bu nedenle bazı biyolojik aktivitelerin polyester hidrolizi için de kullanılabileceğinden şüphelendik.

Başka bir deyişle, bu mikroorganizmalar benzer malzemeleri zaten parçalayabilir, bu nedenle çalışma yazarları plastikleri de parçalayabileceklerini düşündüler.

Ribitsch ve meslektaşları üç çeşit poliestere baktılar. Yaygın olarak PET adıyla bilinen polietilen tereftalat, tekstil ve ambalajlarda yaygın olarak kullanılan sentetik bir polimerdir. Diğer ikisi, genellikle kompostlanabilir plastik torbalarda kullanılan biyolojik olarak parçalanabilen bir plastikten (polibütilen adipat tereftalat, PBAT) ve yenilenebilir kaynaklardan yapılan biyolojik bazlı bir malzemeden (polietilen furanoat, PEF) oluşuyordu.

Test ettikleri mikroorganizmaları almak için Avusturya'daki bir mezbahadan işkembe sıvısı aldılar. Daha sonra, plastiğin ne kadar etkili bir şekilde parçalanacağını anlamak için bu sıvıyı test ettikleri üç tip plastikle (hem toz hem de film formunda test edildi) kuluçkaya yatırdılar.

Frontiers in Bioengineering and Biotechnology'de yakın zamanda yayınlanan sonuçlara göre, üç plastiğin tümü inek midelerindeki mikroorganizmalar tarafından parçalanabiliyor ve plastik tozları plastik filmden daha hızlı parçalanabiliyor. Ribitsch ve meslektaşları, tekli mikroorganizmaların araştırılması üzerine yapılmış benzer araştırmalarla karşılaştırıldığında, rumen sıvısının daha etkili olduğunu buldular; bu, mikrobiyal topluluğunun sinerjik bir avantaja sahip olabileceğini gösterebilir çünkü farkı yaratan belirli bir enzimden ziyade enzimlerin kombinasyonudur. Çalışmaları yalnızca laboratuvar ölçeğinde yapılmış olsa da, Ribitsch şöyle diyor:

Mezbahalarda her gün biriken büyük miktarda işkembe nedeniyle, çalışmayı büyütmeyi hayal etmek kolay olurdu.

Bununla birlikte, laboratuvar ekipmanı pahalı olduğundan ve bu tür çalışmaların mikroorganizmaları incelemek için ön çalışmalar gerektirdiğinden, bu tür araştırmaların maliyet açısından engelleyici olabileceğine dikkat çekiyor. Ribitsch, mikrobiyal toplulukların potansiyel bir çevre dostu kaynak olarak yeterince araştırılmadığını söyleyerek konuyla ilgili daha fazla araştırma yapmayı dört gözle bekliyor.